Καλή πρωτομαγιά!

Δεν είναι πανέμορφα;

H βελούδινη φωνή της ΒΡΑΖΙΛΙΑΣ

CAETANO VELOSO. Eμβληματική φυσιογνωμία της βραζιλιάνικης μουσικής, ποιητής,συνθέτης,τραγουδιστής,εδώ σε μία εξαιρετικής ευαισθησίας,ερμηνεία ενός παλιού γνωστού τραγουδιού.Το βίντεο είναι από την επίσης αγαπημένη μου ταινία του ΑLMODOVAR ''Μίλα της" . Καλή Ακρόαση!

LATA MANGESHKAR a legend of INDIA

Lata Mangeshkar (Marathi/Hindi:लता मंगेशकर) (born September 28, 1929) is a singer from India. Focusing mainly on Hindi and Marathi film music, she is one of the world's foremost Indian vocalists. She has sung in over twenty[1] major Indian languages and has been deemed the Nightingale of India[2][3][4][5], a honorary name also used for Sarojini Naidu and M. S. Subbulakshmi.(WIKIPEDIA)
Προσέχτε το τραγούδι της Νargis,Είναι το original παλιάς ελληνικής λαϊκής επιτυχίας του 60, τότε που οι λαϊκοί μας συνθέτες αντέγραφαν κανονικότατα τραγούδια από την Ινδία.
Το όνομα της πρώτης ηρωϊδας που τραγούδι της τραγουδά η LATA είναι..Μadubala σας θυμίζει κάτι;

Είμαι χαρούμενη.

Σήμερα είδα μετά από πέντε περίπου μήνες μία πολύ αγαπημένη φίλη,και είμαι χαρούμενη.
Θέλω να γράψω κάτι ανάλαφρο και γελαστικό. Πάμε λοιπόν.

Η μαμά λείπει ταξίδι για διακοπές.
------------------------------------

Σταδίου και Ιούλιος
σακούλες φορτωμένος
ταξί ονειρευόμουνα
ξυπνός ο καημένος.

Ο καύσων ήτανε βαρύς
τα δε ψώνια επίσης
κι'αφού'χεις πιεί κι'οχτώ νερά
να θες και να ουρήσεις.

Σκυφτός αξιολύπητος
φανατικός της ρήσης,
μάννα γιατί μου τό'κανες
γιατί να με γεννήσεις;

Σε άθλια κατάσταση
όταν ταξί πιά βρήκα,
στιμώχτηκα με άλλους δυό
και μία πιτσιρίκα.

Το στρίμωγμα ήτανε πολύ
η φούστα της μικρούλα,
κι'εκει που αλληθώριζα,
έσπασε μιά σακούλα!

Αγρίεψε ο ταξιτζής,
-Μαζεύτε τις σαλάτες!
Απότομο φρενάρισμα,
πελτές εφτά ντομάτες!

Πως έφτασα σπιτάκι μου
ένας θεός το ξέρει,
μάννα,εσύ'σαι διακοπές,
κι'ογιός σου υποφέρει!

Χτυπούσε το τηλέφωνο,
εγώ στην τουαλλέτα,
-τα νέα σου Νικόλα μου
εγώ είμαι η Λέττα.

Λέττα είν'η επίσημη
και μέλλουσα Κυρά μου,
γλυκές κουβέντες ήθελε,
μα'γω 'χα την κοιλιά μου.

Νέα δεν έχω να σου πω
γιατί 'μαι ένα ρετάλι
είμαι ένα ράκος στο κορμί
κουρκούτι το κεφάλι!

Την πέφτω στη μπανιέρα μου
βρώμικος, ιδρωμένος
και πήγα και να κοιμηθώ
λιγάκι ο βρεγμένος.

ξύπνησα γύρω στις εφτά,
Φτου! και στις εξι είχα
νταραβεράκι πονηρό
με την ξανθιά τη Ρίκα.

Απέναντι μένει η δεσποινίς
κι'είναι κομμάτι πρώτης,
που η σοβαρή η σχέση της
υπηρετεί στρατιώτης.

Κι'αφού με τέτοιο στήσιμο
εγίνηκα ρεζίλι,
την άραξα μπρος στην tv
μ'ένα τσαμπί σταφύλι.

Πήγε η ώρα δυόμιση
ξενύχτης στο μπαλκόνι
να πεθυμώ τη μάννα μου
και κρέας με μακαρόνι!





_

ROSS DALY

Περισσότερα γι'αυτόν τον καταπληκτικό Ιρλανδό που αγάπησε την κρητική λύρα,ζει στη Κρήτη,και έχει δημιουργήσει εκεί εργαστήρι μουσικών σπουδών,εδώ.
a)www.rossdalymusic.com b) http://stigmes.gr

Αγαπώ

Το σ'αγαπώ που δεν είπώθηκε
πόνεσε τα σπλάχνα.
Χωρίς δεσμά να υπάρξει θέλησε.
Εγινε ΑΓΑΠΩ δίχως
την ανάγκη
προσωπικού παραλήπτη.
Ηταν ελεύθερο!


Καλή εβδομάδα.

Tαπεινότητα

Πέρα απ'αυτό που έβλεπες,
υπήρχε πάντα εκείνο,που
σαν ψυχανέμισμα,αντιλαμβανόσουν.
Και πέρα κι'από τούτο,υπήρχε
το ακατάληπτο.
Τόξερες,και με δαίμονες ψυχοφθόρους
δεν πάλευες πιά.
Ησύχασες στη ταπεινότητά σου
στοχασμένος.

Τα χωρίς..

Απ'ότι έκανες πιότερο αγαπούσες
τα χωρίς προσπάθεια καμωμμένα.
Τα,που σαν να υπήρχαν πριν,
να φανερωθούν.

Καλή Κυριακή σας.

Δυό νυχτερινά

-Στην ενδοχώρα του απόλυτου έρωτα,
χάθηκαν τα ίχνη του εγώ σου.

-Γαλήνεψε σαν ένοιωσε
πως και χωρίς να σ'έχει.
σ'αγαπούσε.

Η φυλακή

Το χειρότερο δεν είναι
που μ'έκλεισαν σ'αυτή τη φυλακή
και πήραν τα κλειδιά κι'έφυγαν.
Μα που δεν ξέρω ως που φτάνει η
φυλακή μου,
που δεν ξέρω το περιγραμμά της
για να κάνω επιτέλους
σαν άνθρωπος κι εγώ
μιάν απόπειρα αποδράσεως.

Κώστας Μόντης

ΥΓ. Το αφιέρωσα και στον εαυτό μου τούτο το ποίημα ένα καιρό.
Καλή σας νύχτα νυχτερινοί του διαδυκτίου περιπατητές.

Aλλαγή Θερμοσίφ ο υ να

Ξύπνησα.Νερά στο μπάνιο,νερά στη κουζίνα.Αμάν! Ανεβαίνω στο πατάρι.Διάγνωση:Tρύπησε ο θερμοσίφων! Φτιάχνω καφέ(κακάο για την ακρίβεια)να ανοίξει το μάτι,να γίνει ότι πρέπει να γίνει. Ξυπνά εν τω μεταξύ ο σύζυγος. -Κέλλυυυυ τι νερά είναι αυτά;
-Ο θεμοσίφων μας άφησε χρόνους.Τηλέφωνο στον υδραυλικό,ο αριθμός που καλείτε δεν αντιστοιχεί σε συνδρομητή. Μάλιστα.
Πάω στον γείτονα. Σπύρο μου κανένα υδραυλικό ξέρουμε;Γιατί ο παλιός,δεν είναι μόνο αλλιώς,είναι και εξαφανισμένος.-Ναι,τον αδελφό αυτής που είχε το ανθοπωλείο στη πλατεία δημαρχείου θυμάσαι;- Οχι δεν θυμάμαι, αλλά καμμια σημασια δεν έχει. Τηλέφωνο
έχουμε; -Κάτσε να πάρω το ανθοπωλείο.
Φεύγω από το γείτονα με το πολυπόθητο κινητό ανά χείρας. Καλώ,μία, δύο,τζίφος δεν καλεί.Παίρνω το ανθοπωλείο .Ξέρετε το κινητό του αδελφού σας..μπλα μπλά.
-Α Θα είναι στη μηχανή η θα δουλεύει κομπρεσέρ. -Μάλιστα.. τι ώρα θα μπορούσα να τον βρω;-Ε κατά το μεσημεράκι-Δηλαδή;-Εκεί γύρω στις 2.30. Ηταν 9.30 το πρωί.Και ήταν πολλά τα νερά Αρη..
Ο σύζυγος λέει:Aσε θα τον αλλάξω εγώ(παίρνουν τα χέρια του),μόνο που δεν έχω εργαλεία και πρέπει να πάω στο χωριό να τα φέρω(γύρω στα 13 χιλ)
-Να πας. -Κοίτα να μη λείπεις όταν θα έρθω ,να με βοηθήσεις να τον ανεβάσουμε.
-Βεβαίως.
Σπίτι παλιό 300 χρονώ και βάλε,στη παλιά πόλη.Από αυτά που αλλάζεις γραμματοκιβώτιο
και ο μίζερος γείτονας που δεν σε χωνεύει σου στέλνει την αρχαιολογία.
Σκάλες τρεις.Εφυγε.
Να μαζεψω τα νερά,να ανοίξω τα παράθυρα να στεγνώσει το πάτωμα,να βγάλω τα χθεσινά πλυμμένα από το πλυντήριο,να κατεβάσω τη σκυλίτσα,που είχε σκάσει να ουρήσει και όχι μόνον..καταλαβαίνετε..
Επανήλθα. Ο σύζυγος τηλέφωνο.Ερχομαι,κοίτα μη κλείσει κανείς το στενό και δεν μπορώ να μπώ.(Αν έκλεινε το στενό θα έπρεπε να διαχίσει με το θερμοσίφωνα αγγαλιά όλη τη πλατεία..) αρα δεν επρεπε να κλεισει το στενό.
Περίμενα στο δρόμο. Ηρθαν, ο σύζυγος και ο νέος θερμοσίφων,
-Δεν είναι βαρύς εντάξει.
-ωραία πάμε;-πάμε.Μία σκάλα, δύο σκάλες στη τρίτη αυτή που πάει στο πατάρι δυσκολευτήκαμε λιγάκι αλλά ..ανέβηκε!
Να γίνει η σύνδεση.Εγινε. Να δοκιμάσουμε αν δουλεύει.Εγινε.
Να σκουπίσω το πατάρι.Εγινε.να μαζευτούν τα εργαλεία.Εγινε.
Να φορτωθεί στο αυτοκίνητο ο παλιός(αυτός ήταν βαρύς)Εγινε. Να πεταχτεί ο παλιός. Μόλις είχαμε ατυχήσει όμως.Το στενό είχε κλείσει,το αυτοκίνητο φορτωμένο με τον παλιό θερμοσίφ ο υ να δεν μπορούσε να κινηθεί. Πάω δίπλα στο ξενοδοχείο στη ρεσεψιόν.Ξέρετε.. μήπως κάποιος πελάτης σας έχει κλείσει το στενό;Ο ρεσεψιονίστ: Αν σας πω κυρία ότι έχουν χαθεί τα κλειδιά θα με πιστέψετε; Ωραία!¨Εχουμε ελπίδες να βρεθούν; Τα ψάχνουμε κυρία..
Πέντε λεπτά ,δέκα λεπτά..δεκαπέντε..ακόμη να βρεθούν τα ρημαδοκλειδιά..στο εικοσάλεπτο βγαίνει από το ξενοδοχείο μία κυρία με κινητικό πρόβλημα και πατερίτσα.
-Με συγχωρείτε..αλλά..δεν... - Δεν πειράζει κυρία συμβαίνουν αυτά..
Φύγαμε ,τον πετάξαμε,γυρίσαμε σπίτι.
Eγώ στο σύζυγο:Κουράστηκες ε; -Eντάξει, αλλά είναι αυτό το τσιγάρο...
Ναι, που να το πάρει και να το σηκώσει για τσιγάρο..
Να βάλουμε και μιά μπουκιά φαί στο στόμα μας..
Να πούμε και δυό κουβέντες...
Η σκυλίτσα(που μέχρι εκείνη τη στιγμή παρατηρούσε όλη αυτ ή την κινητικότητα στο σπίτι από..τον καναπέ του καθηστικού) είχε αρχίσει να πηγαίνει και νάρχεται..ε ε.τι θα γίνει με τη περίπτωσή μου κανείς δεν μου δίνει σημασία σ'αυτό το σπίτι!Και εγώ ΕΧΩ ΑΝΑΓΚΗ να ξανακατέβω..
Και άρχισε να κατεβαίνει τις σκάλες,που σημαίνει, βγάλε με επειγόντως γιατί στην τελική εσύ θα ..τρέχεις μετά.Και κάπως έτσι βρεθήκαμε στη πλατεία,εκείνη απόλυτα ευχαριστημένη με τη σκυλίσια της ζωή,και εγώ να σκέφτομαι ότι αν τα περί μετενσάρκωσης ευσταθούν,θα ήθελα να ξαναγεννηθώ κατοικίδιο.
Καλό σας Βράδι!

ΥΓ. το είχα στο πρόχειρο και το έκανa post στις 11 .20 το βραδι.

BREL-ne me quittes pas-

O BREL είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση στο χώρο του Γαλλικού τραγουδιού.
Βέλγος,γαλλόφωνος,έκανε μία απίστευτη καριέρα που διήρκεσε,λίγο παραπάνω από μία δεκαετία.Την εγκατέλειψε στο αποκορυφωμά της,ηταν μόλις 36 χρόνων(Τα ''αντίο'' του στη θρυλική μουσική σκηνή του Παρισιού OLYMPIA,άφησαν εποχή)γιατί δεν είχε κα΄τι άλλο να πει όπως ο ίδιος έλεγε.Και για να κάνει άλλα πράγματα.
Και έκανε, κινηματογράφο,γύρισε τον κόσμο με ένα ιστιοπλοικό,έμαθε να πιλοτάρει μικρά αεροπλάνα,και τέλος εγκαταστάθηκε,με την τελευταία του σύντροφο,σε ένα νησί του Ειρηνικού(HIVA HOA)της Γαλλικής πολυνησίας.
Πέθανε στη Γαλλία,από καρκίνο του πνεύμονα,49 μόλις χρόνων.
Το ne me quitte pas είναι ένα από τα ωραιότερα ερωτικά τραγούδια που γράφτηκα ποτέ.
Οι στίχοι του σε ελέυθερη μετάφραση λένε περίπου τα εξής:

Μη μ' αφήνεις.. Ολα πρέπει να ξεχαστούν όλα μπορούν να ξεχαστουν.
ολα αυτά που έχουν ήδη φύγει .
Να ξεχάσουμε τις παρεξηγήσεις,το χρόνο που χάσαμε ψάχνοντας το πως.
Τις ώρες εκείνες που οι γροθιές των γιατί,σκότωναν την καρδιά της ευτυχίας.
Μη μ'αφήνεις..
Θα σου χαρίσω πέρλες βροχής,από μία χώρα που ποτέ δεν βρέχει.
Θα σκάψω τη γη ακόμη και μετά το θανατό μου,για να σκεπάσω το σώμα σου
με χρυσάφι και φως.
θα φτιάξω έναν τόπο,'οπου η αγάπη θα είναι νόμος
οπου η αγάπη θα είναι βασιλιάς,και συ θα είσαι η βασίλισσα.
Μη μ'αφήνεις..
Θα σου φτιάξω λέξεις χωρίς νόημα που θα καταλάβεις.
Θα σου μιλήσω για κείνους τους εραστές που είδαν τις καρδιές τους να γίνονται ένα.
Θα σου διηγηθώ την ιστορία εκείνου του βασιλιά που πέθανε γιατί δεν μπόρεσε να σε συναντήσει.
Μη μ'αφήνεις..
Εχουμε συχνά δει να ξεπηδά φωτιά από ένα ηφαίστειο
που πιστεύαμε πολύ γέρικο πιά.
Μη μ΄αφήνεις...
Δεν θέλω να μιλήσω πιά,
δεν θέλω να κλάψω πιά,
Θα κρυφτώ να,εδώ
να σε κοιτάω να χορεύεις ,να χαμογελάς.
Να σε ακούω να τραγουδάς,και να γελάς.
Ω.. άσεμε να γίνω ο ίσκιος του ισκιου σου,
ο ίσκιος του του χεριού σου,ο ίσκιος του σκύλου σου
Αλλά ..ΜΗ μ΄αφήνεις.....

Το ασανσέρ και ο γάτος.

Είδα παρά-πέντε γέλασα και μου ήρθε η διάθεση να γράψω κάτι αστείο.
Ιδού λοιπόν.

Η μάννα μου εφώναζε
να πάω στο μπακάλη
μα 'γω ζοχάδα ήμουνα
που σ'είδανε με άλλη

Αντε καλή άντε χρυσή
να φτιάξω τους ντολμάδες
Θεέ μου!Με αδίκησες
σαν μοίραζες μαννάδες.

Με τα πολλά κατέβηκα
να πάω στον Ανέστη
πήρα μαζί και το γατί
τον θαυμαστό Ορέστη

Κάναμε και τη βόλτα μας
μα και το θελημά μας
και μπήκαμε στο ασανσέρ
να πάμε στη μαμά μας.

Το ασανσερ σταμάτησε
στο τοίχο του δευτέρου,
αμάν! Με πιάνει πανικός
και σφίξιμο εντέρου.

Εγώ ,ο γάτος,η Λιλή
και ο μικρός του τρίτου
που τη μαμά του φώναζε
και ήθελε πιπί του.

Ελιποθύμισε η Λιλή,
έσκουζε το παιδάκι,
σαλτάρισε ο γάτος μου
μου σκίζει το σακάκι.

Μιά ώρα περιμέναμε
και τάζαμε λαμπάδες,
μάνα μου! Τι τους ήθελες
σήμερα τους ντολμάδες;

Η βλάβη διορθώθηκε
και μεις αλαφιασμένοι
στα σπίτια μας βρεθήκαμε
χλωμοί και πεινασμένοι

Στον καναπέ απλώθηκα
ένα μοιραίο ράκος
στα πόδια μου γουργούριζε
απτόητος ο γάτος.

Ορέστη από σήμερα
έχει μονάχα σκάλες.
Μιάου- μιάου αφεντικιά
κουβέντες λες μεγάλες.

Καθ'ότι το γατάκι μας
μισεί από καρδίας
περπάτημα,γυμναστικές
και άλλας αηδίας.

21 gr

Μεγάλωσες.
Καταλάγιαν οι πόθοι
τα πάθη,οι επιθυμίες.
Θέλω δεν σε φυλακίζουν πιά,
φόβοι δεν σ'αγριεύουν.
Μεγάλωσες.
Καθαρή κι'αδέσμευτη η ψυχή,
μοιάζει να ζει
μιάν απερίσπαστη κι'απόκοσμη νιότη.
Αλάφρυνες.

Αν....

"Αν μπορείς να κοιτάς τον εαυτό σου χωρίς να καταδικάζεις ότι βλέπεις,χωρίς να τον επαινείς,χωρίς να τον συγκρίνεις με κάποιον άλλον,χωρίς να εύχεσαι να είχες πιό όμορφο πρόσωπο ή να ήσουν πιό ενάρετος,πιό έξυπνος ή πιό καλός,αν μπορείς να παρατηρείς εκείνο που είσαι και να προχωράς με αυτό,τότε θα ανακαλύψεις ότι είναι δυνατόν να πας ατελείωτα μακρυά.Τότε δεν υπάρχει τέλος σε αυτό το ταξίδι και εδώ βρίσκεται το μυστήριο και η ομορφιά του

J. KRISHNAMURTI



καλό κυριακάτικο μεσημέρι σας..

Do you like Gospels?

Aγαπώ ΜΑHALIA JACKSON.Mahalia Jackson (October 26, 1912 – January 27, 1972) was an American gospel singer, widely regarded as the best in the history of the genre.

Χωρίς αντίβαρο

Αηδία-λέει-αηδία,κλείσε τ'αυτιά,τα ρουθούνια,τα μάτια.
Ν'ακούσεις τι; Να δεις τι; Εφτά σφαίρες,οχτώ σφαίρες.Κι'ο δολοφόνος δολοφονημένος,κι'ο άλλος το ίδιο,
κ'εδώ κ'εκεί.Προς τα που να κοιτάξεις;Τιν'αντιπαραθέσεις;
Σκισμένες όλες οι σημαίες κατά μήκος του χρόνου,
και μήτε μιά σ'ένα μπαλκόνι ψηλά να χαμηλώσεις μεσίστια.
Παλιές εφημερίδες επιπλέουν στα νερά πλάϊ στους πνιγμένους.
Γιάννης Ρίτσος


ΥΓ. .....η ζωή τραβάει την ανηφόρα....

freedom

Θα σας πω καληνύχτα με ένα έργο του φίλου Ν.Κ.που μόλις μου έστειλε και μου αρέσει πολύ. EYΧΑΡΙΣΤΩ Νίκο.

Μιά αίσθηση.....

Είδα τις προάλλες ένα παλιό γνωστό με σοβαρό πρόβλημα υγείας( επρόκειτο για ένα γοητευτικό άνθρωπο,αλλά μονίμως στη τσίτα). Οταν πέρασε το πρώτο σοκ(του να βλέπεις έναν άνθρωπο που τον θυμόσουν γερό και υγιή,με μειωμένες πλέον φυσικές δυνατότητες),διαπίστωσα πόσο θετική ήταν η αύρα του και η ενέργεια που εξέπεμπε.
Γλυκός και χαμηλών τόνων,σαν ..να πως να το πω.. σαν η ασθενειά του να έφερε στην επιφάνεια τα καλύτερα από τα στοιχεία του εαυτού του,εκείνα που όταν το εγώ είναι ισχυρό και κυρίαρχο,μένουν θαμένα. Είχε μειωμένες φυσικές δυνατότητες αλλά ήταν καλύτερος άνθρωπος παράξενο ε; Είναι η δεύτερη φορά που το βλέπω αυτό σε κάποιον που γνωρίζω.
Μου κάνει εντύπωση και θέλησα να το πω.

Γιά όσους περάσουν απ'εδώ τούτη τη νυχτερινή ώρα κατι που χαλαρώνει και ηρεμεί,Από την Anoushka Shankar(κόρη του RAVI για όσους όχι πιά τόσο νέους που τον θυμούνται από...κείνα τα χρόνια.) Καληνύχτα σας

Nαι είναι δύσκολοι οι επίγειοι έρωτες παρ'όλα αυτά ΖΗΣΤΕ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ!

με τον Ελύτη...

Ενα ζεστό χαιρετισμό για όσους περάσουν απ'εδώ με Ελύτη από τους προσανατολισμούς

Τι όμορφη! Εχει πάρει τη μορφή της σκέψης που την
αισθάνεται όταν αυτή αισθάνεται πως της είναι αφι-
-ερωμένη.

JACQUES BREL les plat pays

Διάλογος στο βουνό

Με ρωτούν γιατί κρύβομαι στο πράσινο βουνό.
Μ΄αναπαμένη την καρδιά χαμογελώ και σωπαίνω.
Οταν τα λουλούδια πέφτουνε και το νερό περνά,
ο κόσμος μου δεν είναι ο κόσμος των ανθρώπων

Li-ΤΑϊ-PO 701-762 μχ (Κίνα)

http://www.fileden.com/files/2007/4/9/968864/Alkistis%20Protopsalti%20-%20Anthropon%20Erga.mp3
Ανθρώπων έργα.Μουσική-Κραουνάκης.Στίχοι-Νικολακοπουλου.Τραγουδι-Πρωτοψάλτη
Μακάρι να βρώ κάποια στιγμή πως γίνεται να μπορεί να ακούει κανείς το τραγούδι απeυθείας απο το blog. Γιά την ώρα,αν μπει η διεύθυνση στον Ιnternet explorer πχ το ανοίγει και το ακούει κανείς, Ωραίο τραγούδι.

Τελευταία Παράσταση

Παρακολούθησα το χειμώνα αυτή τη σειρά στη τηλεόραση.
Μ΄άρεσε πολύ,πάρα πολύ,η Μαρίνα Καλογήρου ως νεαρή Λαμπέτη.
Αυτό το πλάσμα έχει μία αύρα ''αερικού''που με γοητεύει.
Πολύ καλή και η Καραμπέτη ,άλλο είδος ερμηνευτικής δεινότητας εδώ,πιό γήινη.
Ο δε Καραμίχος ως Χορν ''κέντησε'' το παλληκάρι.
Καλημερούδιααααα σας!

Τρίτη 10-4 8.30 το πρωί

Οι γιρτές πέρασαν. Χάρηκα που είδα και συναναστράφηκα ανθρώπους δικούς ,φίλους που έχουν τη θέση τους στη καρδιά μου.
Θα συναντηθώ ξανά με τις ώρες της μοναχικότητας όπου ο νους ''αδειάζει'' από τις άμμεσες αντιδράσεις του,και γίνεται παρατηρητής του εαυτού του και των συνειρμών του.
Οι στιγμές διαύγειας που κατοικούν σε τούτες τις ώρες είναι απίστευτα ζωογόνες.

Φλέρυ

Eνας φίλος μου έδωσε χθες αυτό το cd,μακάρι να ήξερα πως να βάλω στο blog ένα τραγούδι ,προσπάθησα αλλά δεν τα κατάφερα.

Η Φλέρυ πάντως είναι μαγική.

Χωρίς τίτλο 1και 2

Οι γνώσεις του ήταν
λιγοστές
όμως εκείνη αγάπησε
τον τρόπο που αυτός
συλλογιζόταν.
-----------------

Ηταν τόσα πολλά καμμάτια
που τρόμαξε
σας αγαπάω όλα τους είπε
και τότε εκείνα
άρχισαν να ταιριάζουν
μεταξύ τους.


Καλή σας νύχτα.

NERUDA

Ανήμερα του Πάσχα ... ένα αγαπημένο απόσπασμα από το Πρωί του PABLO NERUDA.

Σ'αγαπάω χωρίς να ξέρω πως, ούτε πότε, ούτε από που,
σ'αγαπάω ετσι ίσια χωρίς προβλήματα ούτε αλαζονεία:
έτσι σ'αγαπάω γιατί δεν ξέρω ν'αγαπάω αλλιώς.

Ετσι μονάχα,μ'αυτό τον τρόπο,όπου ούτε είμαι ούτε είσαι,
τόσο κοντά που το χέρι σου πάνω απ'το στήθος μου γίνονται ένα,
τόσο κοντά που κλείνονται τα μάτια σου με τον ύπνο μου.

Μάλιστααα κάθε συμβουλή για το πως αυτή η φωτό μπορεί να μπει ως φωτό του μπλόγκερ..ΕΥΠΡΟΣΔΕΚΤΗ!

ΠΟΥΣΙ

Έπεσε το πούσι από βραδίς
- το καραβοφάναρο χαμένο-
κι'έφτασες χωρίς να σε προσμένω
μεσ'τη τιμονιέρα να με δεις.

Κάτασπρα φοράς κι'έχεις βραχεί,
πλέκω σαλαμάστρα τα μαλλιά σου.
Κάτου στα νερά του Port Pegassu
βρέχει πάντα τέτοιαν εποχή.

Μας παραμονεύει ο θερμαστής
με τα δυό του πόδια στις καδένες.
Μην κοιτάς ποτέ σου τις αντένες
Με την τρυκιμία ,θα ζαλιστείς.

Βλαστημά ο λοστρόμος τον καιρό
κι'είναι αλάργα τόσο η Τοκοπίλλα.
Από να φοβάμαι και να καρτερώ
κάλλιο περισκόπιο και τορπίλα.

Φύγε! Εσέ σου πρέπει στέρεα γη.
Ηρθες να με δεις κι'όμως δε μ'είδες,
εχω απ'τα μεσάνυχτα πνιγεί
χίλια μίλια πέρα απ'τις Εβρίδες.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ


Το τελευταίο δίστιχο μου δημιουργούσε από πάντα μία ανεξήγητη συγκίνηση.
Καλή Ανάσταση!

Δύο λόγια για τον τίτλο του blog. Νamaste είναι ο πιό κοινός χαιρετισμός στην Ινδία.
Οι πάντες σου χαμογελούν και ενώνουν τις παλάμες τους στο ύψος του στήθους λέγοντας namaste. Εζησα πριν κάποια χρόνια εκεί για περίπου τρεις μήνες.
Πολύ συχνά λέω στον εαυτό μου:Δεν γύρισες ποτέ πίσω από την Ινδία.
Υπάρχουν δύο περίοδοι στη ζωή μου,πριν και μετά από αυτό το ταξίδι.
αντί για άλλο χαιρετισμό σας λέω λοιπόν για την ώρα Namaste.

προσπαθώ ..

προσπαθώ να μπω στη μπλογκόσφαιρα ....Για αρχή θα ήθελα να βάλω ένα βιντεάκι αν τα καταφέρω....

TAJ-MAHAL

Τaj-Mahal στην πόλη της AGRA στην Ινδία.
Από τα ωραιότερα ανθρώπινα δημιουργήματα που έχουν δει τα μάτια μου.
Είναι ένας τάφος. Ο τάφος της αγαπημένης γυναίκας του μαχαραγιά Shaja-khan.
Oταν πέθανε ,πόνεσε τόσο πολύ που θέλησε να δημιουργηθεί αυτό το αριστούργημα και να είναι ο τάφος της.
H κατασκευή του άρχισε το 1632 και τελείωσε το 1648.