Monday, July 30, 2007

AYO




Και από το αγαπημένο μουσικό χθες ,στο σήμερα ,σκέφτηκα να σας ευχηθώ καλό Αύγουστο με ένα φρέσκο, όμορφο και ταλαντούχο κορίτσι που ήρθε στη μουσική ευρωπαϊκή σκηνή για να μείνει απ'ότι λένε αυτοί που ξέρουν.Πέρασε και από την πατρίδα μας τον Ιούνιο στο Λυκαβηττό.
Η AYO ,γεννήθηκε στη Γερμανία από πατέρα νιγηριανό και μητέρα ρουμάνα gipsy.
Εκανε αίσθηση ήδη από το πρώτο της cd(Joyful) και υπόσχεται πολλά...............

Down on my knees



Life is real (I really like this video!)



KΑΛΑ ΜΠΑΑΑΝΙΑΑΑΑ!!

Saturday, July 28, 2007

GEORGE HARISSON





Eνας από τους 4 μουσικούς ΄"ηρωες" της γενιάς μου.
Αυτός που με συγκίνησε προσωπικά περισσότερο και από τους 4, o πιό χαμηλών τόνων, ο πιό "ψαγμένος", with a kind of spirituallity που την αισθάνομαι πολύ κοντά μου.
Ο πρώτος Mega-Rock star που διοργάνωσε το 1971 συναυλία για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Το κονσερτο για το Μπανγκλαντές έχει κάτι το μυθικό πιά.

LOVE u GEORGE.............

Got my mind set on You


object width="425" height="350">


Από το κονσέρτο για το GEORGE HARISSON το 2003 στο Λονδίνο,το τραγούδι του My sweet Lord object width="425" height="350">

Επίσης από το υπέροχο κονσέρτο για τον GEORGE μία σύνθεση του
Ινδού βιρτουόζου του σιτάρ και συνθέτη Ravi Shankar για κείνον..τον αγαπημένο του φίλο..George Harisson.







I"ll see you in my dreams..Απο τον Joe Brown. Ετσι έκλεισε το κονσέρτο για τον George........

Friday, July 27, 2007

To the city of love....come dancing!




Eίναι οι όμορφοι και χαρούμενοι στίχοι του hindi song που υπάρχει δίπλα
με τον τίτλο : Dagariya Chalo (Μπορείτε να το ακούσετε αλλά και να το κατεβάσετε)

The entire many-colored world,
all the different sorts of people,
must meet and part, part and meet again;
it's all one big union.
Watching such spectacles,
fireworks burst in the heart.
The world has a hundred aspects, all extraordinary.
So don't sit there guarding your heart like that;
walk the road that leads to the city of love.
We'll go together; come dancing!
The world has a hundred aspects, all extraordinary.
So don't sit there guarding your heart like that;
walk the road that leads to the city of love.
We'll go together; come dancing!
When the season waved its scarf, the roads rippled in reply.
On each bend in the road there's some story for you and me.
The roads will sing; every direction echoes and hums.
The winds that blow keep telling us this:
Wherever you are wandering, come, come here!
Walk the road that leads to the city of love.
We'll go together; come dancing!
The world has a hundred aspects, all extraordinary.
So don't sit there guarding your heart like that;
walk the road that leads to the city of love.
We'll go together; come dancing!
Oh Madho, wherever you go,
no matter where you might go,
there you will be my bride.
The clouds went and found the mountain; the bees found the blossoms... twisting, the river went to embrace the sea.
Slowly, softly, the songs of union mix in the waves and sing.
In sweet voices, all the birds speak;
listen to what the season of union is saying.
Walk the road that leads to the city of love.
We'll go together; come dancing!
The world has a hundred aspects, all extraordinary.
So don't sit there guarding your heart like that;
walk the road that leads to the city of love.
We'll go together; come dancing!
Walk the road that leads to the city of love.

Wednesday, July 25, 2007

KAVITA DWIBEDI


Ο χορός Odissi είναι ένας από τους πιο λυρικούς και χαριτωμένους χορούς στην Ινδία. Είναι μια από τις παλαιότερες φόρμες χορού, ήδη από το 2ο αιώνα π.X. Το θέμα αυτού του χορού συνδέεται απόλυτα με τη θρησκεία και θεωρείται ως τρόπος λατρείας. Οι χορευτές μαζί με τους καλλιτέχνες που συνόδευαν αφιερώνονταν στις θεότητες.

Την είδα χθες σε παράσταση(συνοδευμένη από 4 εξαιρετικούς Ινδούς μουσικούς) στην ιόνιο ακαδημία στα πλαίσια του θερινού φεστιβάλ της πόλης. Με ΜΑΓΕΨΕ.
God bless you Madame.................

Βιντεάκι με την καλλιτέχνιδα που είδα δεν βρήκα,βρήκα όμως ένα με το είδος του χορού αυτού,και ιδού.

Saturday, July 14, 2007

Mε ένα χαμόγελο......





Mε ένα χαμόγελο η blogger εύχεται στους διαδυκτιακούς της φίλους να είναι καλά όπου και αν είναι, ότι και αν κάνουν.
Η σκέψη μου κοντά σας...
Θα απουσιάσω για λίγο....;

HASTA LUEGO!(εις το επανιδείν μας είπε ότι σημαίνει, η γητεύτρια..)

Friday, July 13, 2007

Ποιός είσαι;.........Juste a child of Universe ?

.............Γιατί αν σε ρωτήσω «ποιος είσαι;», αυτή είναι μια θεμελιώδης απάντηση, «ποιος είσαι;», θα μου πεις λέγομαι έτσι, αλλά αυτό είναι ένα όνομα που σου έχει δοθεί. Κάποιο άλλο όνομα θα μπορούσε να σου είχε δοθεί πολύ εύκολα, έτσι προφανώς δεν είσαι το όνομα, αυτό είναι κάτι που σου απόθεσαν. Και πάλι, τι θα απαντούσες, «ποιος είσαι;». Θα μπορούσες να συνεχίσεις εξηγώντας το κοινωνικό σου περιβάλλον, τους προγόνους σου, τη γραμμή της γέννησής σου, το μορφωτικό σου επίπεδο ή το επάγγελμά σου. Αυτό είναι μόνο αυτό που κάνεις, δεν είσαι αυτό, «ποιος είσαι;», αυτή η ερώτηση είναι επίμονη. Τότε τι θα έλεγες, θα έλεγες, είμαι το σώμα μου. Αλλά και πάλι δεν είσαι αυτό, γιατί αν κάποιος σου κόψει το χέρι και πάλι θα επιζήσεις, ανάπηρος, έχασες το χέρι σου, αλλά ακόμα κι αν κομμάτι κομμάτι κοπεί όλο σου το σώμα, ακόμα είσαι εκεί. Άρα υπάρχει κάτι υπεράνω του σώματος, τι είναι αυτό Αυτή η εσωτερική δεξιότητα της λογικής, της αμφιβολίας, του συναισθήματος, και η ατομικότητά σου, η ατομική σου ταυτότητα, όλα αυτά συνδυασμένα μαζί είναι ο εσωτερικός σου εαυτός. Ακόμα κι αν ο εξωτερικός σου εαυτός πέσει σε ανικανότητα, αυτές οι εσωτερικές σου δεξιότητες είναι ακόμα ενεργές. Κι έτσι μπορείς ακόμα να ανταποκρίνεσαι, μπορείς ακόμα να αναλύεις, και αυτό είσαι. Αυτές οι δεξιότητες που ανέφερα, της λογικής κλπ, ακόμα και αυτές είναι πολύ κοντά σου, αλλά δεν είναι εσύ. Γιατί μπορεί να χάσεις κάποιες από τις αναμνήσεις σου, και ακόμα είσαι εσύ εκεί. Υπάρχεις ακόμα και χωρίς μνήμη. Αν δεν είσαι λογικός, είσαι και πάλι εκεί. Κάποιοι άνθρωποι χάνουν την ατομική τους ταυτότητα λόγω ψυχικών προβλημάτων αλλά και πάλι είναι εκεί. "





Απόσπασμα από συνέντεξη Ινδού πανεπιστημιακού.








"Μία φορά μονάχα βουβάθηκα,όταν κάποιος με ρώτησε : Ποιός είσαι;"

ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ


ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ;
Ισως η πιό σημαντική ερώτηση που μπορεί να θέσει ένα ανθρώπινο πλάσμα στον εαυτό του......

Thursday, July 12, 2007

Φιλική κουβέντα

-Κέλλυ!



-Οπα καλώς το παληκάρι! Κάθησε.



-Ναί, θα κάτσω για λίγο, ένα καφεδακι είναι ότι έπρεπε,τρέχω από το πρωί



-Καιρό έχω να σε δώ..



-Ελλειπα Αθήνα για δουλειές μωρέ,αρώστησε και μία θειά εκεί,και είχα τρεχάματα ώσπου να έρθει η ξαδέρφη από Γερμανία..καταλαβαίνεις..



-Καταλαβαίνω. Οι δουλειές καλά;



-Καλά να χτυπήσω ξύλο,τα επαγγελματικά καλά πάνε.



-Τα προσωπικά;



-Εκεί η βάρκα κάνει νερά,η εσωτερική μοναξιά κτυπάει κόκκινο όλο και πιό συχνά...



-Μα.. δεν ζεις μόνος σου.. ετσι δεν είναι..;



-Ε και;Το να μοιράζεσαι την καθημερινότητά σου με έναν άνθρωπο δεν σημαίνει ότι...

τέλος πάντων καταλαβαίνεις..



-Ναι νομίζω πως ναι..



Απέφυγα να ρωτήσω περισσότερα μιά και η αμηχανία του ήταν εμφανής.

τον άφησα να συνεχίσει..



-Διάβασα στο μπλογκ σου που έγραψες για την συνάντηση που είχα με την Χ..



-Ωχ! αν ήξερα πως θα το διάβαζες θα το "χτένιζα" καλύτερα το όλο θέμα -γελάκι-



-Γιατί καλέ; Καλά τα έγραψες,αλήθειες είπες..



-Να'σαι καλά..δηλαδή ισχύει ..ότι εμπόδισες τον εαυτό σου να την ερωτευτεί ..τότε..



-Ισχύει..ως ένα βαθμό ισχύει.. ισως θα το έλεγα ότι δε αφήνεις να εκδηλωθεί κάτι που αισθάνεσαι...τέλος πάντων η ουσία ίδια είναι....



Αντιλαμβανόμενος το ερωτηματικό μου βλέμμα συνέχισε..



-Κοίτα..είναι φορές που ένας άνθρωπος δεν συνειδητοποιεί πόσο σημαντικό είναι αυτό που ζει,τη στιγμή που το ζει. Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει, αλλά συμβαίνει..δεν συμβαίνει;



-Ναι συμβαίνει όντως. Η συνειδητότητα όμως είναι κάτι που εξελίσεται δεν είναι;



-Είναι ευτυχώς, αλλά..βλέπεις είναι κάποια πράγματα..που να ..πως να το πω δεν είναι πάντα στο χέρι μας να συμβούν.



-Μμμ ναι ίσως.. σε τίνος το χέρι είναι άραγε;



-Δεν ξέρω βρε κορίτσι,δεν ξέρω, μακάρι να ήξερα..



-Ούτε κι'εγώ ξέρω..



-Επειτα μεγαλώνουμε κλεινόμαστε γινόμαστε δύσκολοι στις αλλαγές.. χάνεται ο ενθουσιασμός φοβόμαστε ίσως..



-Κάπως έτσι...δεν ξέρω αν κολλάει στη κουβέντα αλλά ξέρεις τι μούρχεται να πω;Κάτι που έλεγε ένας Ινδός σοφός που αγαπώ: Πως ένας νους που δεν αλάζει γνώμη είναι ένας νεκρός νους.



-Οντως σοφή κουβέντα,πόσο ζωντανοί είμαστε άραγε;



- Πόσο ε; Ποιός ξέρει....Ας αποδεχτούμε , ας έχουμε επίγνωση τους εαυτού μας ετσι όπως είναι, και ας μάθουμε να αφουγκραζόμαστε το διπλανό χωρίς να τον κρίνουμε.Είναι μιά καλή αρχή,για να ανοίξουν οι ψυχές μας δεν είναι;



-Αχ ..όμορφα τα λες...χάρηκα που μιλήσαμε..



-Κι'εγώ αλήθεια..



Είπαμε κι'άλλα απλά, καθημερινά ,της ζωής..



Είπαμε και να τα ξαναπούμε και επέστρεψε ο καθείς στην καθημερινότητα του...

Κάτι μου λέει πως τούτη τη κουβέντα ο φίλος θα την ξανασκεφτόταν ,τις στιγμές που η εσωτερική του μοναξιά χτυπάει κόκκινο όπως είπε...

Τον αισθάνθηκα ευάλωτο και τρωτό. Ανθρώπινο με δυό λόγια..δεν ήταν πιά καβάλα στο εγώ όπως άλλοτε..

Ας είναι καλά....

Monday, July 9, 2007

Τα σέβη μου κύριε EASTWOOD




O CILNT EASTWOOD έγινε γνωστός και δημοφιλής στην ευρώπη στα μέσα της δεκαετίας του 60 με τα γουέστερν σπαγέτι του SERGIO LEONE: Για μιά χούφτα δολλάρια, Μονομαχία στο ελ Πάσο, Ο καλός ο κακός και ο άσχημος.Η μουσική του ENNIO MORICONE γι'αυτά τα φιλμ είναι κλασσική πλέον.



Στη δεκαετία του 70,αλλά και του 80 , γνωρίζει μεγάλη επιτυχία ως επιθεωτητής Harry Callahan,η αλλιώς dirty HARRY. Μπάτσος ,μάτσο και φασιζόντων προδιαγραφών.
Το 86 εκλέγεται δήμαρχος μιάς μικρής πόλης της Καλιφόρνια με τους ρεπουμπλικάνους( το κόμμα του Μπους ντε!)

Το αριστεροκουλτουριάρικο ημισφαίριο του εγκεφάλου μου είχε ήδη λογω dirty Harry κάνει delete τον Clint Eastwood από τα data του.

Το 87 η πρώτη έκπληξη! Σκηνοθετεί το εξαιρετικό BIRD, που αφηγείται τη ζωή του θρυλικού,ιδιοφυούς μουσικού-σαξοφωνίστα της τζαζ ( o Eastwood είναι λάτρης της τζαζ)
CHARLIE PARKER
Το 1992 δεύτερο χτύπημα! το UNFORGIVEN (οι ασυγχώρητοι) Καταπληκτική ταινία απομυθοποίησης της άγριας δύσης και του μύθου των caw-boys.

Το 95 σκηνοθετεί και παίζει -με περίσσια ευαισθησία και ταλέντο- το The bridges of Madison country(οι γέφυρες του Μάντισον),δίπλα σε μία ΜΑΓΙΚΗ Meryll STREEP



To 2003 ξανακτυπά με το Mystic river(το σκοτεινό ποτάμι) ψυχογραφικό δράμα,αποσπώντας ονειρεμένες ερμηνείες απο τους SEAN PENN και TIM ROBINS
Oskar πρώτου ανδρικού ρόλου για τους δύο ηθοποιούς το 2004.

Την ίδια χρονιά το 2004 βγαίνει στις οθόνες το αριστουργηματικό MILLION DOLLAR BABY.
Mε τη Hilary Swank,τον ίδιο και τον Morgan Freeman,στους βασικούς ρόλους.
Οσκαρ η Swank,O Freeman β ανδρικού,και ο Εastwood σκηνοθεσίας.



Τις δύο τελευταίες του ταινίες δεν τις έχω δει. Είναι το -οι σημαίες των προγόνων μας- και το -γράμματα από την ιβοζίμα-
η εξιστόρηση μίας μάχης του β παγκόσμιου πόλεμου μεταξύ αμερικανών και ιαπώνων,ιδωμένη τόσο από τη μία, οσο και από την άλλη πλευρά. Σαν consept το βρίσκω εξαιρετικό.Διάβασα πολύ καλά λόγια και για τις δύο.

Κύριε EASTWOOD είστε ένας πολύ ,πάρα πολύ σημαντικός σύγχρονος σκηνοθέτης.

ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ!!!

Friday, July 6, 2007

Για παλιές αγάπες και όχι μόνο.....

-Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς, στα πιό μεγάλα θέλω κάνουν πίσω....


-Οι παλιές αγάπες πάνε στο παράδεισο......


Εσάς πιό απο τα δύο σας ταιριάζει πιό πολύ;;;;;;;


Η μήπως είστε από αυτούς που λένε: Για παλιές αγάπες τώρα μη κλαις........



..Μα δε ζουν τη ζωή οι ψυχές οι δειλές...


Το ταξίδι αυτό που θα βγάλει ρωτάς,
θα σου πω όταν δω μέχρι που μ'αγαπάς...


Το ποστ δικό μου,η βουτιά στο μέσα σας και τα σχόλια ,δικά σας.

Thursday, July 5, 2007

Γεύση από INDIA-INDIA'S classical music

Αυτό το ποστ θέλει λίγο χρόνο για να το περιδιαβείτε φίλοι μου...
χαλαρώστε και ακούστε.........

Nina VIRDEE vocalist





M.S. Subbulakshmi -vocalist-



Pandit RAVI SHANKAR -composer,sitar player-

Καλά να είστε και καλό σας απόγευμα.

Tuesday, July 3, 2007

FRIDA! FRIDA! FRIDA!







Η Μαγκνταλένα Κάρμεν Φρίντα Κάλο Καλντερόν (Frida Kahlo) γεννήθηκε στο Μεξικό (1907-1954). Υπήρξε μια απο τις σημαντικότερες γυναίκες- ζωγράφους. Ως προς την καλλιτεχνική της αξία αξίζει να σημειωθεί ότι ο Αντρέ Μπρετόν την συμπεριέλαβε στο ρεύμα των υπερρεαλιστών, παρ' όλο που το έργο της δεν υπακούει πιστά στις αισθητικές αρχές αυτού του καλλιτεχνικού ρεύματος . Πέρασε μια πολυτάραχη και βασανισμένη ζωή και γι' αυτήν ενδεικτικοί είναι οι πίνακες της. Zωγράφιζε κυρίως αυτοπροσωπογραφίες και πίνακες μαγικού ρεαλισμού, όπου το πρόσωπο και η ιστορία της -η ιστορία του σώματός της- διαπλέκονται με φανταστικές εικόνες του Mεξικού, αλλά και των HΠA, χώρας που αποκαλούσε «Γκρινγκολάντια». Από την ταραγμένη αλλά και μακρόχρονη σχέση με τον μέντορα και σύζυγό της, Ντιέγκο Ριβέρα, την παράνομη και αμφιλεγόμενη σχέση της με τον Λέον Τρότσκι, ως τους προκλητικούς, για την εποχή, ερωτικούς δεσμούς με άλλες γυναίκες, η Φρίντα Κάλο έζησε μια δύσκολη, ανυπότακτη και ασυμβίβαστη ζωή. Η έντονη πολιτική της συνείδηση, η καλλιτεχνική της παρουσία, και η στάση της ως γυναίκα είναι τα στοιχεία που επιτρέπουν στην ζωή και στην προσωπικότητα της να υπερβούν το κατώφλι του χρόνου.Στην ηλικία των έξι ετών η Φρίντα Κάλο έπαθε πολιομυελίτιδα, γεγονός που σημάδεψε την ζωή της αφού της προκάλεσε μια αναπηρία στο πόδι. Το Σεπτέμβριο του 1925 ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα επιδείνωσε την κατάσταση της υγείας της. Τη μοιραία στιγμή η ίδια επέβαινε, μαζί με έναν φίλο της, τον Αλεχάντρο Γκομέζ Αρίας, σε ένα λεωφορείο το οποίο συγκρούστηκε με ένα τραμ. Η Φρίντα Κάλο βρέθηκε μέσα στα συντρίμμια, λουσμένη στο αίμα και τη σκόνη, καρφωμένη πάνω σε μία μεταλλική ράβδο. Είχε πολλαπλά τραύματα στη σπονδυλική στήλη, στα πλευρά, στη λεκάνη και στον αυχένα. Το κάτω μέρος του δεξιού της ποδιού ήταν διαλυμένο κυριολεκτικά, ενώ το υπόλοιπο, σακατεμένο χρόνια πριν από την πολιομυελίτιδα είχε σπάσει σε αρκετά σημεία. Ένα μεταλλικό έλασμα είχε τρυπήσει τον αριστερό γοφό της και είχε βγει από τον κόλπο της, δημιουργώντας μια βαθιά πληγή στην κοιλιά και σβήνοντας κάθε ελπίδα ότι θα μπορέσει κάποτε να αποκτήσει παιδί.Η θεραπεία υπήρξε οδυνηρή και δαπανηρη. Η φυσική της αποκατάσταση περιελάμβανε την καθήλωσή της σε γύψο, ορθοπεδικές ζώνες, έκταση και πολύ συχνά επίπονες πειραματικές εγχειρήσεις. Η θλίψη και μελαγχολία της Φρίντα οφειλόταν στην αναγκαστική απομόνωση και την μοναξιά που προκαλούσε η σωματική της κατάσταση. Διέξοδος στην δύσκολη συνασθηματική κατάσταση αναζήτησε στη ζωγραφική.Μόλις η Φρίντα ήταν σε θέση να περπατήσει ξανά, επισκέφθηκε τον ήδη γνωστό Ντιέγκο Ριβέρα για να της πει την άποψη του για έργα της. Ο Ντιέγκο γοητεύτηκε όχι μόνο από τους εντυπωσιακούς της πίνακες αλλά και από την προσωπικότητα της νεαρής καλλιτέχνιδας, την επιμονή, το πείσμα και την ομορφιά της. «Τότε δεν το ήξερα ακόμη, αλλά η συνάντηση με τη Φρίντα ήταν τελικά το πιο σημαντικό γεγονός στην ως τότε ζωή μου», εξομολογείται ο Ντιέγκο.Για τη Φρίντα, η ενθάρρυνση του Ντιέγκο έπαιξε μεγάλο ρόλο στην καλλιτεχνική της εξέλιξη. Ωστόσο, μετά από μία άσχημη τροπή που πήρε η σχέση τους, η Φρίντα τοποθετήθηκε απένατι στο παρελθόν της σχέσης τους μέσα από μια τελείως διαφορετική οπτική. Οι αποτυχημένες προσπάθειες να γίνει μητέρα, οι πολλαπλές επώδυνες εγχειρήσεις στη σπονδυλική στήλη και στα πόδια της, η σχέση του Ντιέγκο Ριβέρα με την αδελφή της, τα ατυχήματα, οι αρρώστιες υπήρξαν σταθμοί στην ζωή της που σταδιακά την οδήγησαν στην απομόνωση, στη μοναξιά της, στη εσωστρέφεια, στον σωματικό και ψυχικό πόνο, που διοχέτευε σε όλους της τους πίνακες. Στα έργα της ­ συχνά άγρια σκληρά, με έναν πρωτόγονο ρεαλισμό που σοκάρει­ αποτυπώνεται όλο το βάσανο του πόνου και η προσπάθειά της να ανακουφιστεί απ' αυτόν. Η Κάλο ζωγράφιζε την Κάλο. Η ίδια ήταν ένα από τα αγαπημένα της μοντέλα. Αυτή η τάση της -το να ζωγραφίζει τον εαυτό της- ήταν μια απεγνωσμένη προσπάθεια αναζήτηση της ταυτότητας.(www.cinephilia.gr)

ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ:


Kαι ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ:



Mε αφορμή την επέτειο των εκατό χρόνων από τη γέννησή της,το Μεξικό τιμά την Φρίντα Κάλο με μια μεγάλη αναδρομική έκθεση στο μουσείο Καλών τεχνών της πόλης του Μεξικού,στην οποία παρουσιάζονται πάνω από 150 έργα της,καθώς επίσης και επιστολές και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

Καλή σας μέρα!!!

Monday, July 2, 2007

Ηταν κάποτε ένα Ελατο,ένα ελάφι...κάποτε....ύστερα ηρθαν οι άνθρωποι...

Kαλή σας μέρα! Ιούλιος λοιπόν..κατακαλόκαιρο,ζέστη μεγάλες μέρες,και..φωτιές παντού φωτιές..δεν έχω διάθεση να μιλήσω για κάτι άλλο..αυτές οι εικόνες από τον Παρνασσό,από τη κόλαση του Δάντη βγαλμένες.
Διάβασα και αυτό και συγκινήθηκα.
Θυμήθηκα αυτό το τραγούδι,που ναι μεν είναι αλληγορικό,αλλά..να έτσι οπως μιλά για ελάφια..

Εχει μία σκιά το χαμόγελο που σας απευθύνω για καλό σας μήνα σήμερα.