Wednesday, May 30, 2007

ΤΟ ΚΡΥΦΤΟ

ΝΥΧΤΕΣ

Καλά,θ'απορροφήσουν κάτι απο την έγνοια σου,η μέρα η κίνηση ,η δουλειά σου οι φίλοι,
και θα μπορέσεις υστερα να πας σε κανένα θέατρο η κέντρον η όπου αλλού.
Ομως όταν τελειώσουν όλα και τα θέατρα και τα κέντρα κλείσουν,
και πουν οι φίλοι καληνύχτα,και πρέπει να γυρίσεις πιά στο σπίτι-τι θα γίνει;
Το ξέρεις πως σκληρή αδυσώπητη σε περιμένει στο κρεββάτι σου η έγνοια.
Θά'σαι μονάχος.
Και τότες θα λογαριστείτε.
Θες η δεν θες θα μπουν κάτω όλα και θα λογαριστείτε.
Θά'σαι μονάχος
Και τότες θα λογαριστείτε.
Θα'σαι μονάχος,κι'ανυπεράσπιστος απ' τα θέατρα και τα κέντρα
κι'απ τη δουλειά σου και τους φίλους.
Σε περιμένει στο κρεββάτι σου η έγνοια
Θάρθει-δε γίνεται.
Είναι τόσο σίγουρη γι'αυτό,και σε περιμένει.
Είναι στο σπίτι και σε περιμένει.

- ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΝΤΗΣ-

.......Δεν μπόρεσα ποτέ να παίξω κρυφτούλι με την έγνοια, με το μέσα μου.
Οχι επειδή δεν το θέλησα,απλά δεν μπορούσα να το κάνω.
Μία εποχή όπου έπρεπε να συνομιλήσω με τον εαυτό μου εφ'όλης της ύλης και επί της ουσίας,εξαφανίστηκα.
Ούτε έξοδοι,ούτε φίλοι, τίποτε.
Η φύση ,το περπάτημα,τα σκυλιά μου ,και κάποια βιβλία.
-Ελαιώνας,vodka,νικοτίνη και θάλασσα.
Ο ήλιος.
Ο σκύλος.
Το φως.-
(Εγραφα τότε.)
Επειτα, είδα, κατάλαβα,ανοίχτηκα.
Ολα πήραν το δρόμο τους..
Το μέσα και το έξω σε επικοινωνία και αλληλεπίδραση πιά.
Καλημέρες!!!

Sunday, May 27, 2007

Σινιόρα Aurora

Hταν στο Μεξικό στη villahermoza η στο chetumal δεν θυμάμαι καλά.
Εμενα στο πανδοχείο της,ενα μεσημέρι στο σαλονάκι της ρεσεψιόν κουβεντιάζαμε,με όσα ισπανικά μπορούσα να καταλάβω από τα γαλλικά που ξέρω και τα ιταλικά που περίπου καταλαβαίνω,και με όσα αγγλικά ήξερε εκείνη από τη συναναστροφή της με τους ξένους.
Γύρω στα εξήντα στρουμπουλή,καλόκαρδη, κοκκέτα,γελαστή,ερωτεύσιμη.
Ηταν χρόνια χήρα και κάποια στιγμή τη ρώτησα αν σκεφτόταν να ξαναπαντρευτεί.
Εσκυψε το κεφάλι και χαμογέλασε με ένα συνεσταλμένο κοριτσίστικο χαμόγελο που ΄χουν πολλές γυναίκες μιας κάποιας ηλικίας όταν μιλούν για τέτοια θέματα.
Απαντησε κατι που το νοημά του ήταν περίπου το εξής:
''Το σκέφτομαι σοβαρά,υπάρχει στη ζωή μου ένας άνθρωπος που η συναναστροφή μου μαζί του,μου ξεδιπλώνει τα καλύτερα του εαυτού μου,με κάνει να αισθάνομαι καλύτερος άνθρωπος..''
Ηταν από τα πιό όμορφα πράγματα που έχω ποτέ ακούσει σχετικά με το κριτήριο
επιλογής συντρόφου.
Σινιόρα Aurora, δεν το ξέχασα ποτέ.
Αντε και καλή μας εβδομάδα μπλογκόφιλοι...
LIFE GOES ON.......................

Ενα ταξίδι.

Στο βιβλίο ενός στοχαστικού έλληνα καθηγητή,βρήκα το παρακάτω κείμενο:
Ο θάνατος είναι ένα ταξίδι,
προς το αιώνιο φως
προς την αιώνια λεκάνη της ενέργειας,
απ'όπου γεννηθήκαμε
οπου πάντα βρισκόμαστε
κι'οπου ξαναγυρίζουμε............
Mε δεδομένο το προηγούμενο post,μου έκανε καλό που το διάβασα και το μετέφερα εδώ.
Καληνύχτα σας διαδυκτιακοί μου φίλοι.

Saturday, May 26, 2007

AMALIA

.............ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ...........
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ.................................
www.fakellaki.blogspot.com

Friday, May 25, 2007

OI γυναίκες δεν χορεύουν ζεϊμπέκικο και οι άντρες τσιφτετέλι;;;;;;;;;

Λοιπόν κορίτσια,οδηγοί λεωφορείων γίναμε,πιλότοι αεροπλάνων γίναμε,νταλικέρισες γίναμε,τι να σου κάνουν και οι έρημοι οι αρσενικοί(κυκλοφορεί και μεγάλη ανεργία),είδαν και απόειδαν και ΙΔΟΥ:
Καλός ε;;;;Φαντάζεστε να πάτε με το καλό σας σε νταχτιρτίδικο μαγαζί και να του τραγουδάτε ..το κορμακι το φιδίσιο κουνησέ το μπρος και πίσω...Ε μετά ρίχτε και σεις μία ζεϊμπεκιά με το: βρέχει φωτιά στη στράτα μου, φωτιά που μ'έχει κάψει,για τα φτωχά τα νιάτα μου κανένας δεν θα κλάψει... και το βράδι σας προμηνύεται Καυτόοοοο!
Σας έκανα να χαμογελάσετε;;;;;
Τα φιλιά μου και καλό ΣΒΚ.

Thursday, May 24, 2007

Η γυναίκα της Ζάκυνθος

Θα ήθελα σήμερα μέσα από αυτό το μπλογκ να ευχαριστήσω δύο αληθινά ταλαντούχους ανθρώπους,όπως και όλους τους άξιους συντελεστές,για μία όμορφη παράσταση που είδα,από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. της Κέρκυρας.
Πρόκειται για τον Στέφανο Κυπριώτη ,και τον Νίκο Κοκκαλη.Σκηνοθεσία και σκηνικά κοστούμια αντίστοιχα.
Ηταν το έργο -η γυναίκα της Ζάκυνθος- Του Δ.Σολωμού.Ανατομία ψυχισμού γυναίκας(αρχόντισας) της Ζακύνθου, στα χρόνια της πολιορκίας του Μεσσολογγίου.
Διαταραγμένος ψυχισμός,πλήρης αρνητικών συναισθημάτων,που την οδηγούν τελικά στην αυτοκτονία.
Η πολύ καλή παράσταση έγινε μέσα σε μία εκκλησία που βρίσκεται στο παλιό φρούριο της πόλης.
Υποβλητικός ο εσωτερικός χώρος,πανέμορφος ο εξωτερικός.
ΤΑ ΧΑΡΗΚΑ ΟΛΑ.
Είχα ανάγκη να μιλήσω γι'αυτό και μόλις το έκανα.Φίλοι, Στέφανε και Νίκο. να είστε καλά και καλή συνέχεια σε ότι κάνετε.
-H Γυναίκα της Ζάκυνθος του Δ.ΣΟΛΩΜΟΥ,από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κέρκυρας ΑΓ.Γεώργιος Παλαιού Φρουρίου 9.οο το βράδι μέχρι και την Κυριακή,αν ζείτε εδώ η βρεθείτε εδώ,μην το χάσετε.-

Monday, May 21, 2007

Θέλω άρα υπάρχω;

Διαφορετικά,πολύπλοκα
αδιέξοδα,αντιφατικά
τα θέλω σου αλληλοαναιρέθηκαν.
Με έκπληξη διαπίστωσες
πως συνέχισες να υπάρχεις.

ΒΙΩΜΑ
--------
Οποιο δρόμο κι'αν πάρω
πάντα εκεί
επιβλητικό ογκώδες
στην ίδια θέση.
Θα πρέπει να προχωρήσω
μαζί του
αν θέλω να συνεχίσω
να περπατώ στους δρόμους
ή
να περάσω από μέσα του
να το διασχίσω.


ΟΞΥΓΟΝΟ
________
Πάθη και λάθη Αγάπες μου.
Στιγμές ζωής.
Ανάσες.

Joscelyn Eve Stoker (born 11 April 1987), best known by her stage name Joss Stone,

Λοιπόν Παίρνοντας υπ'όψιν το σχόλιο του Μάρκου περί μεγαλούτσικης Shakira,(xe xe)να ένα νεαρότατο βλαστάρι της βρεττανικής μουσικής σκηνής,πενέμορφο και εξαιρετικά ταλαντούχο YOU HAD ME από τη JOOOSS STOOONE

Ηταν μία όμορφη Κυριακή,με φίλους στην εξοχή.Φάγαμε, ήπιαμε,είπαμε, γελάσαμε,περπατήσαμε.
Εχω χαρούμενη διάθεση και λέω να γράψω ένα από κείνα τα αστειούτσικα έμμετρα που μου προκύπτουν κατά καιρούς.

ΤΟ ρεμάλι και ο..Χαρης
-----------------------

Το τρόλεϋ περίμενα να πάω στη μαμά μου
είχα μπροστά μιά στρουμπουλή,ξεστόμισα Πασά μου!

Το θυληκό το άτιμο με έκαν'ένα χάζι
είσαι μικρός αγόρι μου μου πέταξε με νάζι.

Με πλήγωσε θανάσιμα στο αντρικό εγώ μου,
μικρός μπορεί μα θαυμαστός, δοκίμασε μωρό μου!

Λόγο στο λόγο κλεισαμε για ραντεβού να πάμε
χάσαμε και το τρόλεϋ και είπαμε να φάμε.

Αφού καλά εφάγαμε ήπιαμε και κρασάκι,
ο δρόμος δεν μας χώραγε και θέλαμε σπιτάκι.

Ανετοι στο δωμάτιο,είχε και μουσικούλα
και ήρθαμε πολύ κοντά με τη γλυκειά τη Σούλα.

Κιόπως γινόταν ο χαμός εσύ'σαι κι'όχι άλλη
μου τηλεφώνησε η μαμά για να με πεί Ρεμάλι!

Δεν είπες αχαϊρευτε στη θεία θα με πάρεις;
Μη σκούζεις Αργυρούλα μου,και..μαραζώσει ο..χάρης!

Χάρης.. ειν'καταλάβατε κι'εδώ βάζω τελίτσες
της κλείνω το τηλέφωνο και βουρ για αγγαλίτσες!

Τη γκρίνια της Κυρα-Αργυρώς εξέχασα με μίας
κι'ευθύς απογειώθηκα εις άλλους γαλαξίας!

ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ!

Saturday, May 19, 2007

Shakira Isabel Mebarak Ripoll (born February 2, 1977)

Ηθελα να αλλάξω ποστ,ήθελα κάτι χαρούμενο,κάτι πικάντικο,και ιδού τι προέκυψε.
Δηλώνω φαν της εντελώς όμως!Kαι η κίνηση αλλά κυρίως αυτή η μπάσα αισθησιακή φωνή,μου αρέσουν πολύ. Γεννημένη στη Μπαρανκίγια της Βόρειας Κολομβίας(από μάνα κολομβιανή και πατέρα λιβανέζο)είναι αυτή τη στιγμή το νο 1 ποπ είδωλο της Λατινικής Αμερικής και οχι μόνο.
Ανάμσα στους φαν της και ο μεγάλος συμπατριώτης της Γκαμπριελ γκαρσία Μάρκες.
Τραγουδίστρια-τραγουδοποιός-μουσικός-χορεύτρια.
κυρίες και κύριοι-Οjos Asi- από την.. SHAKIRAAAA! Καλό Σαββατοκύριακο.

Wednesday, May 16, 2007

BATOUMAΜBE Mια γλυκειά μπαλλάντα από το ΜΑΛΙ

O Habib Koité είναι ένας εξαίρετος τραγουδοποιός από το MALI. Αρκετά γνωστός και στην ευρώπη και ειδικά στη Γαλλία.Εδώ ένα τραγούδι από το αλπμουμ Baro που ήταν το αγαπημένο μου το περασμένο καλοκαίρι το είχα λιώσει μιλάμε. Ακούστε τον. Και πείτε μου.

Monday, May 14, 2007

Απαντήσεις.

Μετά από προσκληση του Μάρκου,una mamma,paranoia,απαντώ εστω και ετεροχρονισμένα λόγω τεχνικών προβλημάτων,και ευχαριστώ για την προσκληση,τους μπλογκόφιλους.

1. Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι:

H σιωπή του νου,οταν περπατώ στη φύση.

2. Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;

Το: πάμε πλατεία,πάμε πλατεία ΠΑΜΕ ΠΛΑΤΕΙΑ του σκύλου μου.

3. Hτελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια.

Χθες είχα γράψει Λαζόπουλο και τον 'εβλεπα.

4. To βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας.

Είμαι πολύ συχνά'' αλλού'' φευγάτο πλάσμα γενικά.

5. Το βασικό σας ελάττωμα.

το φευγάτο που λέγαμε.

6. Σε ποιά λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;

Σε όλα

7. Με ποιά ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;

Ούτε με εμένα δεν ταυτίζομαι.

8. Ποιοί είναι οι ηρωές σας σήμερα;

Δεν είχα ποτέ ιδιαίτερη αδυναμία στους ήρωες.

9. Το αγαπημένο σας ταξίδι.

α)ΙNDIA β) εκείνο στο μέσα μου.

10. Αγαπημένοι σας συγγραφείς

Δεν είναι συγγραφέας αλλά σοφός στοχαστής

Jiddou Krishnamourti.

11. Ποιά αρετή προτιμάτε σε ένα άντρα;

α) Το να έχει τη μικρότερη δυνατή ψυχολογική εξάρτηση από ..τη μαμμά του(κυρίως)

β) Αυτή που μπορεί να τον κάνει να πει:Μη σε νοιάζει κούκλα μου εγώ είμαι εδώ.

12. Σε μία γυναίκα;

α)Το να έχει τη μικρότερη δυνατή ψυχολογική εξάρτηση από τα παιδιά της(κυρίως)

β) την έλλειψη ανταγωνιστικότητας.

13. Αγαπημένος συνθ'ετης.

είναι πολλοί

14. Το τραγούδι που σφυρίζετε κάνοντας ντους;

δεν σφυρίζω τραγουδώ, ανάλογα τη διάθεση.

15. Το βιβλίο που σας σημάδεψε.

α)Ως έφηβη , η ανθολογία νεοελληνικής ποίησης

β) Ως ενήλικα, η ιστορία της Ινδικής Φιλοσοφίας του Βελισσαρόπουλου.

16. Η ταινία που σας σημάδεψε.

α) Ως παιδί,Ηωραιότερη ιστορία του κόσμου(τανία με τη ζωή του Ιησού,με τον Μαξ φον Σύντοφ,στον ομόνυμο ρόλο)

β) Ως νέα γυναίκα και για λόγους που ακόμη δεν τους γνωρίζω το Λιβάδι των Ταβιάνι.

Ως πιό μεγαλη γυναίκα δεν με σημάδευαν πιά ταινίες αλλά βιώματα.

17. Αγαπημένος ζωγράφος.

GOYA. Diego riveira

18. Αγαπημένο χρώμα.

βαθύ κόκκινο,φούξια,τυρκουάζ,πορτοκαλί.

19. Ποιά θεωρείτε τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;

Δεν θεωρώ τον εαυτό μου υπεύθυνο για τις όποιες επιτυχίες του.

20. Το αγαπημένο σας ποτό.

Νερό. Πορτό. Μαυροδάφνη

21. Για ποιό πράγμα μετανοιώνετε περισσότερο.

Οταν ξεσπάω σε ανθρώπους που δεν πρέπει.

22. Τι απεθάνεστε περισσότερο απ'όλα;

Το να χαλάνε ,ψυγεία ,πλυντήρια,και άλλα συναφή στο σπίτι.

23. . Οταν δεν γράφετε ποιά είναι η αγαπημένη σας ασχολία;

Το περπάτημα.

24. ο μεγαλύτερος φόβος;

Δεν έχω κάτι συγκεκριμμένο.

25. Σε ποιά περίπτωση θα επιλέγατε να πείτε ψέμματα;

Μάλλον μισές αλήθειες λέω όταν δεν γίνεται να ακουστούν οι ολόκληρες, όχι ψέμματα.

26. Ποιό είναι το μότο σας;

Δεν έχω.

27. πως θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;

Ησυχα.

28. Εαν συνέβαινε να συναντήσετε το θεό,τι θα θέλατε να σας πει;

Να απαντήσει σε δύο- τρεις ερωτήσεις μου για το ατομό του.

29. Σε ποιά πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτό το καιρό;

Αυτοεπίγνωσης.

Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και τη υπομονή σας.

Καλήηη εβδομάς!

Wednesday, May 9, 2007

Five easy pieces(5 τραγούδια που σημάδεψαν τις στιγμές σας έλεγε η πρόσκληση)

Μετά από την πρόσκληση του Ανέστη,άρχισα να ψάχνομαι για το παρακάτω ποστ,
Εγραψα κάτι δεν μ'άρεσε ,το έσβησα,άλλαξα γνώμη και γενικά επικράτησε μία αναστάσωση στο μέσα μου.
Τελικά προέκυψε το κείμενο που ακολουθεί.
Υπάρχουν τραγούδια που μ'αρέσουν. Υπάρχουν τραγούδια που αγαπώ.Υπάρχουν και τραγούδια που με συγκινούν πολύ και βαθιά γιατί με ..περνούν ΑΠΕΝΑΝΤΙ, στη σφαίρα εκείνη όπου η ευαισθησία συνυπάρχει με τη διαύγεια,για την προσωρινότητα και την ουσία του ταξιδιού του βίου.
Τα τραγούδια αυτά έχουν σχεδόν αποκλειστικά ελληνικό στίχο,φαίνεται πως για να ..περάσω απέναντι θέλω τη μητρική μου γλώσσα,ισως γιατί το αχ μάννα μου.. δεν μπορώ να το πω σε καμμία άλλη,ισως...
Γι'αυτά τα τραγούδια θα σας πω,μιάς και οι στιγμές μου δεν σημαδεύτηκαν τόσο από τραγούδια αλλά από,σιωπές, αγγίγματα ,βλέμματα,λόγια που δεν ειπώθηκαν ,εικόνες πολλές εικόνες και χρώμματα πολλά χρώμματα.
Πάμε λοιπόν.
-ΣΥ ΜΟΥ ΧΑΡΑΞΕΣ ΠΟΡΕΙΑ. Με τη καθαρή ,στιβαρή φωνή της Γιώτας Λύδια.
Δυό φιλιά σου κι'ένα χάδι ένα πικραμένο βράδι
μου ταράξαν της ψυχής μου τη γαλήνη
παραδόθηκα σε σένα δεν λογάριασα κανένα
κι'ειπα τώρα ότι θέλει ας γίνει.
--------------------------------------
Συ μου χάραξες πορεία
εσύ γλυκιά,εσύ γλυκιά μου αμαρτία
...........
Oμως σκέφτομαι για λίγο,να καθήσω η να φύγω
αφου ξέρω απ'τους δυό μας τι θα μείνει
να πιό θά'ναι το φινάλε πόνοι δάκρυα και βάλε
μα θα μείνω και ότι θέλει ας γίνει.
---------
Στίχος απλός και μεστός ,ενορχήστρωση λιτή.Με χτυπάει κατ'ευθείαν στο δόξα πατρί.

-ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ.(κραουνακης,νικολακοπούλου, μακεδόνας-Φωνάρα-)
.....
Μόνο μιά φορά, φτάνει σοβαρά η καρδιά του ανθρώπου
να βρεθεί στο επι τόπου,λιώμα φανερά.
........
Μόνο μιά φορά έκλαψα για σένα πικρά
κι'υστερα κανόνισα,και δεν σου τηλεφώνησα
ούτε μιά φορά.
----------
Αυτό το κανόνισα σπάει κόκκαλα,τόσο απλά.

-ΑΥΤΗ Η ΝΥΧΤΑ ΜΕΝΕΙ(κραουνακης,παπίου)
Πέλαγο να ζήσω δεν θα βρω ,με ψυχή ψαριού σε κορμί γατίσιο..
-----
Η αίσθηση της φυλακισμένης ψυχής σε κάτι που δεν της ταιριάζει,και που αδυνατεί να βρει χώρο ν'απλωθεί, με αγγίζει βαθιά.


Αυτή η νύχτα μένει αιώνες παγωμένη
που δυό ψυχές δεν βρήκαν καταφύγιο
ηρθαν στο κόσμο ξένοι και καταδικασμένοι
να ζήσουν ένα έρωτα επίγειο.
----
Η μεταφυσική χροιά αυτού του στίχου.. ταιριάζει απόλυτα στη ψυχοσυνθεσή μου.

-ΤΟ ΔΙΧΤΥ( ξαρχάκος; ερνηνείες πολλές,στο pod cast το έχω με τη μεγάλη Βιτάλη)
.....
Αν κάποτε στα βρόγχια του πιαστείς
κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει
μονάχος βρες τη άκρη της κλωστής
κι'αν είσαι τυχερός ξεκίνα πάλι.
----
Εδώ τι να πεις ο στίχος τα λέει ΟΛΑ μόνος του.

-ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΡΓΑ(νικολακοπουλου,κραουνακης,πρωτοψάλτη)
Λες και τρώμε το χειμώνα παγωτό
λες και πέφτουμε σε τοίχους μ'εκατό
......

Λες και στρώσαμε τον αύγουστο χαλί,
λες και βγήκε τ'ασανσερ σ'ένα κελί
που ένας τόβλεπε το φώς γι'ανατολή
κι'άλλος για δύση.
Λες και μέσα μας τ'αντίθετα τραβάν
να ψηφίσουνε στο ίδιο παραβάν
σαν αιώνιον Ιησούν η Βαρραβάν
τ'ανθρώπου η φύση.
Αδιόρθωτα τα μάτια κι'οι καρδιές
με κουμπιά και φερμουάρ κατεστραμμένα
δυό κουβέντες μου σου πέσανε βαριές
κι'αποφασισες,να ζεις χωρίς εμένα.
--------
Oταν η δυσκολία της ανθρώπινης επικοινωνίας γίνεται τραγούδι..Οταν για τη μη επικοινωνία δεν φταίει απολύτως κανείς...παρά μόνο του ανθρώπου η φύση.


Ανέστη ευχαριστώ που με την προσκλησή σου μου έδωσες την ευκαιρία να μιλήσω για όλα τα παραπάνω.
Ευχαριστώ και σας που διαβάσατε τούτο το γραφτό.


.

Tuesday, May 8, 2007

Τώρα δηλαδή εσύ ποιός είσαι;

Δευτέρα 10.15,στο νέο λιμάνι του νησιού, ζεύγος νεανιζόντων 50άρηδων,περιμένει το δελφίνι που έρχεται απο Παξούς.Περιμένουν κάποιον που ταξιδεύει με αυτό.
Γύρω στις 10.30 το δελφίνι φθάνει πλευρίζει,δένει.
Πλησιάζουν.Ο κύριος βλέπει πρώτος το νεαρό επιβάτη.
-Νάτος. Η κυρία κοιτά,κατευθείαν στην αγγαλιά του νεαρού,χαμογελά,μμμ νόστιμος είναι.
Ο νεαρός κοιτά σαν να ξάχνει κάτι,η κυρία σηκώνει το χέρι και χαιρετά .-Εδώ είμαστε.
Πλησιάζουν κι άλλο χαιρετούνται.
Είναι φοβισμένος λέει ο νεαρός, από το ταξίδι,η κυρία τον χαϊδεύει,να τον πάρω αγγαλίτσα η να περπατήσει καλύτερα,μήπως ξεθαρέψει λίγο, αναρωτιέται..
Ας περπατήσει μάλλον αποφαίνονται οι κύριοι.
Συνομιλούν για λίγο με το νεαρό τον χαιρετούν και προχωρούν προς το αυτοκίνητο.
Ο κύριος οδηγεί,και η κυρία παίρνει αγγαλιά αυτή τη φορά τον μικρό..
Ντύλαν λοιπόν, ρωτάει τον κύριο; ΅Ε.. ναι της απαντά.
Ντύλαν ο δεύτερος λοιπόν.(ο πρώτος΄'έφυγε" από λεϊσμανίαση το περασμένο Φλεβάρη,δυστηχώς η θεραπεία δεν τον έπιασε και ετσι..''έφυγε.'' Δεν θέλω να θυμάμαι.)
Ο Ντύλαν ο δεύτερος,είναι κουταβάκι πέντε μηνών τρίχρωμο(μαύρο,καφέ και λίγο άσπρο)με μαννούλα κόκερ σπάνιελ και μπαμπά..τρέχα γύρευε.
Ο ιδιοκτήτης της μαμμάς δεν μπορούσε να τον κρατήσει,έχει άλλα 4 ,ο χριστιανός.
Και ετσι με προξενητή τον κτηνίατρο, μετακόμισε για άλλες πολιτείες.
Φτάσαμε ,κοντά στο σπίτι. Ο κύριος με το Ντύλαν πάνε για μία μικρή βόλτα στη πλατεία και η κυρία πάει σπίτι και ξαναβγαίνει να τους συναντήσει μαζί με την κοντεσίνα της φωτογραφίας( Λάϊλα,σκυλίτσα ετων 13,που θεωρεί εαυτόν αρχηγό οικογένειας).
Ολοι οι σκύλοι του θεού,όταν μπαίνουν τα αφεντικά στο σπίτι πάνε στη πόρτα κουνούν την ουρά τους,πηδούν ,τέτοια..κανονικά σκυλίσια πράγματα.
Η κυρία της φωτογραφίας ,ανεβαίνει στον καναπέ,και σηκώνει το μπροστινό ποδαράκι ,για να χαιρετήσει,το λαό..που μπήκε σπίτι υποδηλώνοντας ότι ναι δέχεται χάδια!)
Ο Ντύλαν με το που βλέπει τη Λάϊλα,τα κάνει επάνω του ,στη κυριολεξία όμως!
Εκέινη τον πλησιάζει τον μυρίζει, αδιαφορεί,δεν ξέρει ακόμη ότι σε λίγο θα μοιράζεται μαζί του τον καναπέ ΤΗΣ οπότε αδιαφορεί θέλει να συνεχίσει τη πρωϊνή της βόλτα που ήταν σύντομη.
Οι άνθρωποι συνομιλούν για λίγο . Ο Ντύλαν φοβάται ,και η Λάϊλα τους κοιτά με βλέμμα που υπονοεί άντε τελειώνετε γιατί έχουμε και ..δουλειές
Ο κύριος με το μικρό φεύγουν.Οι κυρίες συνεχίζουν το περπάτημα.
Το βράδι,οι άνθρωποι χαϊδεύουν ενναλάξ ο καθένας από ένα σκύλο.
Το μικρό γιατί είναι μικρό και φοβισμένο, και την κοντεσίνα για να της περάσει η ανησυχία για το καινούργιο μέλος της οικογένειας(ποιός είναι αυτός; τι δουλεια έχει σπίτι μας;τώρα δηλαδή εμένα θα με αγαπάτε λιγότερο;)Και τέτοια...
Ημασταν μία ωραία ατμόσφαιρα χθες το βράδι στο σπίτι όσο να πεις..
Καλώς ήρθες μικρούλη Παξινέ!

ΥΓ. Αν έχετε σκύλο και ταξιδέψετε μαζί του ως την Κέρκυρα,πρέπει να ξέρετε ότι στο νησί η λεϊσμανίαση είναι κάτι σαν επιδημία. ΠΡΟΣΟΧΗ λοιπόν, πριν το ταξίδι περάστε από τον κτηνίατρο και ζητήστε του ένα προστατευτικό προϊόν για την περίπτωση.

Sunday, May 6, 2007

Η ευαίσθητη ματιά της DEEPA MEHTA

To προηγούμενο post είχε να κάνει με bollywood.Σ'αυτό το ποστ θέλω να μιλήσω για ένα τελείως άλλο είδος κινηματογράφου,πέρα εντελώς από τα μπολυγουντιανά στερεότυπα.
Πρόκειται για το σινεμά της Ινδής σκηνοθέτιδας DEEPA MEHTA. Ψαγμένο,ευαίσθητο,αντισυμβατικό,άρτιο αισθητικά.(Σκέφτηκα να μιλήσω γι'αυτό μετά από ερώτηση του SIDDHARTA γιά Ινδικές ταινίες που μου έκαναν εντύπωση).
Μεταξύ των ταινιών της και μία εκπληκτική τριλογία:
FIRE-(ταινία που είχε προκαλέσει μέχρι και ταραχές στην Ινδία,μιά και πραγματεύεται την ερωτική αγάπη μεταξύ δύο γυναικών,θέμα κάτι παραπάνω απο ταμπού για την Ινδική κοινωνία)
WATER-(για τη ιστορία ενός κοριτσιού που βρέθηκε να είναι χήρα στα 8 του μιά και οι γονείς το έιχαν παντρέψει με ένα άλλο παιδάκι που όμως πέθανε. Η Ινδική κοινωνία,στα πιό καθυστερημένα της στρώματα τουλάχιστον,αντιμετωπίζει τις χήρες σαν κάτι με το οποίο δεν πρέπει να έρχεται σε επαφή κάποιος.Ετσι υπήρχαν, και κάποιες φορές είναι ακόμη σε λειτουργια, ειδικά σπίτια όπου έμεναν μόνο χήρες,με ελάχιστες εως καθόλου δυνατότητες συμμετοχής στην κοινωνική ζωή)
ΕΑRΤΗ-( Η ερωτική ιστορία μίας Ινδής με ένα επίσης Ινδό, μουσουλμάνο όμως, την εξαιρετικά ταραγμένη εποχή(1946-47) όπου διαχωρίστηκε το σημερινό Πακιστάν από την Ινδία,οι Ινδοί μουσουλμάνοι αναγκάστηκαν να πάνε στο Πακιστάν,ενώ οσοι ινδουιστές κατοικούσαν στο σημερινό Πακιστάν ανακγάστηκαν να φύγουν για την Ινδία.)
Και οι τρεις είναι πανέμορφες ταινίες.
Εδώ σας εχω ένα video από το ΅WATER που ήταν και υποψήφιο για οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας φέτος.
Tο τραγούδι maya της susheela raman που υπάρχει στο pod cast μου το θύμησε η ghteytria.

Saturday, May 5, 2007

VEER -ZAARA

Δεν το είχα σκοπό να αλλάξω post σήμερα το απόγευμα,αλλά μου άναψε τα αίματα ο ΑΝΕΣΤΗΣ. Μου είχε προτείνει να δω μία καταπληκτική ινδική ταινία(Ινδικό μελό του bollywood) πριν λιγες μέρες,
(την είδα ..έκλαψα και γω σαν παιδί το κάτι τις μου),και μετά να, και το ποστ του, με το τραγούδι που θα ακούσετε στο video που με χαρά, με τη σειρά μου ανακάλυψα,και δεν άντεξα να μην το ανεβάσω.
Καλό Σαββατόβραδο καλοί μου μπλογκόφιλοι. Απο την ινδική ταινία VEER-ZAARA του 2004 σε σκηνοθεσία YASH CHOPRA,λοιπόν.

Thursday, May 3, 2007

DESERT ROSE

Εξαιρετική συνεργασία του STING με τον CHEB MAMI. Aπό τους σημαντικούς εκπρόσωπους της μουσικής Raϊ(folk μουσική της Αλγερίας)-Raï (Arabic: راي) is a form of folk music, originated in Oran, Algeria from Bedouin shepherds, mixed with Spanish, French, African-American and Arabic musical forms, which dates back to the 1930s and has been primarily evolved by women in the culture. The word raï is Arabic for “opinion.”(WIKIPEDIA)
Και το τραγούδι αλλά και το video μου αρέσουν πάρα πολύ.
Ελπίζω και σε σας.
Καλή μέρα για όλους.

Tuesday, May 1, 2007

Θυμάμαι

Θυμάμαι.
Εικόνες,στιγμές,σιωπές.
Αγγίγματα,λέξεις,βλέμματα.
Και γέλια θυμάμαι και φωνές.
Θυμάμαι έντονα.
Θυμάμαι καθαρά.
Θυμάμαι με γλυκύτητα.
Θυμάμαι με αγάπη.
Θυμάμαι,θυμάμαι,θυμάμαι..
Ολα-και τα άσχημα-
καλά καμμωμένα.
Νότες στης ψυχής
το τραγούδι,όλα.
Θυμάμαι... αλλά
δεν νοσταλγώ.