Tuesday, June 3, 2008

Let's talk about fear


-Ποιός είναι κατά τη γνώμη σας ο ρόλος του φόβου στη ζωή μας;;;



- Τι και γιατί φοβόμαστε;;;;;




-Φοβάμαι άρα Υπάρχω;;;;;



-Δηλαδή φοβάμαι να ΜΗΝ

υπάρχω;;;;;;



- To μη γνωστό,το άγνωστο αυτό φοβόμαστε;;;;




-Γιατί κάτι που δεν γνωρίζουμε εικάζουμε οτι θα μας είναι εχθρικό;;;;


strong>




















39 comments:

Anonymous said...

πολλες φορες ο φοβος ειναι μια δικλειδα προστασιας για τον καθενα μας...φοβαμαι, αρα φυλαγομαι, προσεχω...εχω τεντωμενες τις αισθησεις προς πασα κατευθυνση!
και τωρα που το σκεφτομαι...με τεντωμενες τις αισθησεις, νιωθω περισσοτερο την υπαρξη μου...αρα θα συμφωνησω μαζι σου : )

καληνυχτα!!!

kelly alamanou said...

Aχ όχι δεν το έθεσα καλά ,και δεν βγήκε ότι το 'φοβάμαι αρα υπάρχω'
είναι κάτι που όταν συμβαίνει θεωρώ πως μας εμποδίζει να ζούμε με όλες μας τις αισθήσεις.
ψάχνω ανάμεσα στα ανθρώπινα συναισθήματα,προσπαθώντας να τα κατανοήσω.
Προσθεσα και μία ακόμη ερώτηση που βοηθά περισότερο στην κατανόηση του προβληματισμού μου.
Προσωπικά πιστεύω πως ο φόβος είναι αιτία πολλών δεινών στο μέσα μας.
ψάχνω τις ρίζες του...

Σε φιλώ καλή μου

kelly alamanou said...

Una mama:
Τελικά το σχολιό σου με βοήθησε στο να θελήσω να δώσω κάποιες κατευθύνσεις στον προβληματισμό μου και έτσι έβαλα και κάποιες άλλες ερωτήσεις

faraona said...

Ροδουλα το θεμα που θιγεις ειναι πολυ βαθυ και θα ελεγα ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ για ολα τα εμβια οντα.

Μονο που ειναι πολυ παρεξηγημενο.
Θα γραψω μονο μια φραση.
Ο φοβος καλλιεργειται μεσα στον ανθρωπο απο τους εξω απ αυτον...στη θεση της συνεσης.

πολλα φιλια!

kryos said...

Ο Φόβος είναι ένας φυσιολογικός τρόπος άμυνας ...φοβάμαι κάτι για να το αποφύγω επειδή θα μπορούσε να αποβεί μοιραίο για την ζωή μου.
Υπάρχει όμως πολλών ειδών φόβοι...δεν είναι ένας ...νομίζω όμως ότι όλοι ξεκινούν από τον φόβο του θανάτου.
Φοβάμαι την μη ύπαρξη...φοβάμαι μην χάσω την μικρή μου "περιουσία" ...φοβάμαι να ρισκάρω την "ασφάλεια" μου..κι όλα αυτά σε φτάνουν στο σημείο να μην ζεις ..να είσαι συνέχεια μπλοκαρισμένος.
Πιστεύω πως μόνο όταν αποδεχτείς τον επερχόμενο θάνατο σου τότε διώχνεις όλους τους φόβους και αφήνεσαι .
Την καλημέρα μου !!!

kelly alamanou said...

faraona:
Δεν νομίζω πως κατάλαβα καλή μου τη φράση σου..
Το έξω από τον άνθρωπο δεν είναι κάτι που τον άνθρωπο περιέχει;
Ο φόβος μήπως υπάρχει εκεί όπου απουσιάζει η συνεση-νοημοσύνη;;;;

kelly alamanou said...
This comment has been removed by the author.
kelly alamanou said...

Kryos:

kryos:
Θα συμφωνήσω,ο φόβος του θανάτου είναι ο μέγιστος φόβος των απανταχού ανθρωπίνων όντων(εκτός εκείνων των ελαχίστων σοφών βεβαίως που αντιλαμβάνονται τη ζωή με μία εντελώς διαφορετική ευρύτητα από την συνήθη).

ο φόβος του να πάψω να υπάρχω με το τρόπο που έχω μάθει να αντιλαμβάνομαι τον εαυτό μου ως ΕΓΩ δηλαδή.
Και έπειτα στη καθημερινή μικροκλίμακα,ο φόβος του να χάσω τη κοινωνική μου θέση,το σπίτι μου,τη γυναίκα μου(η τον άντρα μου),τη περιουσία μου κλπ..

Αυτός ο φόβος καθορίζει τροπους σκέψεις,παγιώνει συμπεριφορές και παγώνει τη ζωή,και την αντιληπτική μας ικανότητα.

Ο φόβος τελικά εμποδίζει τη ζωή να υπάρξει.

χαιρετισμούς από καρδιάς

kelly alamanou said...

faraona:

Μήπως εννοείς ότι η κοινωνία-εκπαίδευση καλλιεργεί το φόβο στον άνθρωπο αντί της ανάπτυξης της νοημοσύνης του;;;

Φιλιά και από με.

Sanity Loss Era said...

Την ιδια ερωτηση εκανα και γω στο προηγουμενο ποστ μου. Οπως ειπε και ενας παραπανω υπαρχουν πολλων ειδων φοβοι.

Πιστευω οτι ο φοβος που κυριαρχει σημερα,ειναι πολυ πιο "εξελιγμενος" απο τον εμφυτο. Δηλαδη εχουμε φυγει απο το φοβο του θανατου(οχι τελειως,καταλαβαινεις τι εννοω) και εχουμε υιοθετηση το φοβο για ζωη. Και αυτο το φοβο να ζησουμε μας τον εχουν κανει εμβολιο απο τοτε που γενννηθηκαμε.

Για τους θρησκευομενους υπαρχει ο φοβος απεναντι στο θεο. Αυτο το γεννησε η εκκλησια. Ενας σωρος απο απαγορευσεις και ανουσιες διαταγες εχουν φοβισει τους ανθρωπους και τους εχει καταστησει κυριολεκτικα φυτα. Και ολοι ξερουμε γιατι το κανει αυτο η εκκλησια. Δεν ειναι κατι καινουριο. Οσοι φοβουνται,γινονται υποχειρια.

Υπαρχει επισης ο φοβος που μας εχει προκαλεσει η κοινωνια. Ο φοβος ειναι συνωνυμος-οχι ταυτοσημος- της ντροπης. Ο καθωπρεπισμος,το pollitically-correct αναστελλουν τον αυθορμητισμο του ανθρωπου. Ο ερωτας και η εξωτερικευση των αισθηματων λαμβανονται ως αδυναμιες. Η χαρα φαινεται υποπτη. Ο κοσμος αντι να φερεται αυθορμητα εφαρμοζει ενα σωρο τακτικες προς τον απεναντι του(πχ. Δε σου απανταει στο τηλ. εφηρμοσε τις παρακαλω τοπ 10 συμβουλες του κοσμο κλπ κλπ).

Και φυσικα με βαση τα σημερινα δεδομενα ο ανθρωπος φοβαται για το μελλον του. Εργασια,παιδια,οικογενεια μπλα μπλα μπλα. Αγωνιζεται τοσο πολυ να εξασφαλισει μια "καλη" ζωη φοβουμενος μη βρεθει ανεργος,μην τα παιδια του δεν μπουν στον πανεπιστημιο κλπ που ουσιαστικα ξεχνα να τη ζησει και αφηνει απραγματοποιητα καποια πραγματα που θελει να κανει αλλα δεν του προσφερουν "σιγουρο" μελλον.

Ολες αυτες οι συγχρονες μορφες του φοβου που δημιουργουνται απο τους πολιτικους,την εκκλησια, την κοινωνια και αλλα εχουν σαν αποτελεσμα τη συμβατικοτητα. Ολα ειναι μερος του συστηματος. Στις εταιρειες χρησιμοποιουν καμερες για να ελεγχουν το προσωπικο. Στη ζωη το ρολο της καμερας τον εχει ο φοβος.

Αυτα τα "λιγα".

Fatale said...

O Φόβος στη ζωή μας είναι Φυλακή, Τοίχος, Φρίκη,Τροχοπέδι, που μας περιορίζει,εγκλωβίζει στο να κυλήσουμε μέσα στην ίδια τη ζωή, στον ίδιο μας τον εαυτό.
Φοβάμαι ,λοιπόν, άρα Δεν Ζώ!!
Η αφοβία είναι αυτή η ρήξη του τοίχους , της φυλακής και η απόλυτη ελευθερία του ανθρώπου το αποτέλεσμά της. Για να φτάσουμε εκεί πρέπει να παρατηρούμε συνέχεια το τι,ποιος,πώς, προκάλεσε-καλλιέργησε-δημιούργησε αυτούς τους φόβους στο συνειδητό και υποσυνείδητο μέρος μας..
Προσωπικά, πιστεύω, πώς ο άνθρωπος γεννιέται χωρίς φόβους και πρέπει να φεύγει από τη ζωή χωρίς φόβους.
----------
Μήπως τελικά ο Φόβος είναι Σκέψη??
Μήπως πρέπει να ελευθερωθουμε από την σκέψη? άρα κι από τον φόβο??
μια ερώτηση που ψάχνω να βρω την απάντηση Κέλλυ ...

Spyros Vlahos said...

Να φοβόμαστε το φόβο

kelly alamanou said...

Sanity:
Αναλυτική τοποθέτηση.
θα μείνω στο 'οτι ο άνθρωπος φοβάται για το μέλλον του,και επειδή ακριβώς φοβάται γι'αυτό υιοθετεί συμπεριφορές που νομίζει ότι του εξασφαλίζουν μελλοντική ασφάλεια.
Δηλαδή πορεύεται όχι συμφωνα με ότι τον κάνει να σκιρτά και να εμπνέεται αλλά σύμφωνα με ότι του εξασφαλίζει ασφάλεια.
και κάπως ετσι συναντά κανείς ανθρώπους που δεν ξέρουν πως ΔΕΝ είναι ζωντανοί
Αν είχαν τουλάχιστον επίγνωση του γεγονότος...
ΥΓ
To sanity loss era τι σημαίνει???
Δεν έχω διδαχθεί καθόλου λατινικά.

kelly alamanou said...

fatale:
κι'εγώ την ίδια απάντηση ψάχνω...
Ο φόβος πάντως είναι σίγουρα δημιούργημα της σκέψης.
Ενα πρώτο βήμα είναι ίσως ,να έχει καποιος επίγνωση των σκεψεών του.
Να τις παρατηρεί,να μην προσπαθεί να τους ξεφύγει ,ούτε να τις απορρίπτει.
Απλώς να εχει ΕΠΙΓΝΩΣΗ του τι σκέφτεται και γιατί.
Παίρνοντας αποστάσεις παρατηρητή,διευρύνεται η αντιληπτική ικανότητα του ανθρώπου.
και αυτό με τη σειρά του φέρνει μία καθαρότητα στο νου...
ετσι νομίζω.
φιλιά.

kelly alamanou said...

Spyros Vlahos:

Νομίζω πως είναι πιό χρήσιμο ,να τον κοιτάμε κατάματα.
Να τον αναγνωρίζουμε.
Αμα φοβόμαστε να έχουμε επίγνωση του ότι φοβόμαστε.Ούτε να κρυβόμαστε,ούτε να αρνιόμαστε,ούτε να παίζουμε ρόλους που μας παραμυθιάζουν.
είναι ίσως μία ευκαιρία να γνωρίσουμε τον εαυτό μας σε βάθος.

Sanity Loss Era said...

Αγγλικα ειναι βρε. Εποχη χαμενης λογικης σημαινει.Α, και συμφωνω με οσα λες.

kelly alamanou said...

Sanity:
Ας το καλό! Αγγλικά ε; Αλλά έχουν κατι το αρχαίο η είναι ιδέα μου;

Sanity Loss Era said...

Ε ναι! Sanity=λογικη Loss=Απωλεια και Era=περιοδος/εποχη. Ισως το ερα να ακουγεται αρχαιο, δεν ξερω!

κοκκινη κισσα said...

ο φόβος της μεταμόρφωσης,φόβος του Αλλου,του Αγνωστου άρα και Ακατάληπτου,φόβος τής μή ύπαρξης,φόβος εν γένει του μή γνώσιμου...
άρρηκτα δεμένος με την αίσθηση της θνητότητας ,με την ίδια τήν ύπαρξη

αλλά και αφορμή για δημιουργία ,για έκφραση,για τέχνη..

ουσιώδη ερωτήματα!

καλό απόγευμα.

habilis said...

Φοβος ... χμμ , χρησιμο συναισθημα , οταν δεν γινεται φοβια....

kelly alamanou said...

κόκκινη κίσσα:
Αφορμή για όλα όσα είπες αρκεί αυτά να μη λειτουργούν ως φυγές από τη γνώση-επίγνωση του εαυτού αλλά ως δίαυλοι επικοινωνίας με το βαθύτερο είναι.
καλό σου Κυριακάτικο απόγευμα.

kelly alamanou said...

Habilis:

χρήσιμο λές ε;
Εμένα πάλι ακόμη και ως μη φοβία ,κάτι σε ασφυξία μου κάνει...

καλό απόγευμα

Ένδειξη ζωής said...

Ο φόβος όπως και κάθε βασικό συναίσθημα σου δίνει την αίσθηση της ζωής. Νοείται ζωή χωρίς συναισθήματα;
Επομένως ναι! Φοβάμαι; Άρα υπάρχω! Τόσο απλά, όσο και αγαπώ άρα υπάρχω!
Φοβόμαστε το άγνωστο κυρίως για λόγους σωματικής και ψυχικής αυτοπροστασίας.
Αλλά το φοβάμαι να μην υπάρχω έχει να κάνει με την αντίληψη του βιολογικού θανάτου που ο καθένας μας έχει μέσα του!
Μηχανισμός προστασίας λοιπόν...αρκεί να μην επιτρέπουμε στους φόβους μας να γίνονται φοβίες!
Καλό απόγευμα!

Bernardo said...

Hello. Thank you for visiting my blog.
India a magical and beautiful country.
Very beautiful images.
Greetings.

Bernardo

Γειά. Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη στο blog μου.
Ινδία μια μαγική και όμορφη χώρα.
Πολύ όμορφες εικόνες.
Χαιρετισμούς.

Bernardo.

Spyros Vlahos said...

Μού 'στειλαν αυτό το μήνυμα

ΒΟΗΘΕΙΑ!!!ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ!!!ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΧΕΠΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΝΟΣΗΛΕΥΕΤΑΙ ΕΝΑ ΑΓΟΡΑΚΙ6 ΕΤΩΝ ΜΕ ΟΞΕΙΑ ΛΕΥΧΑΙΜΙΑ.ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΑ ΓΙΑ ΔΟΤΕΣ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΩΝ. Η ΟΜΑΔΑ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΟΥΠΑΙΔΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΒ+ (ΡΕΖΟΥΣ ΘΕΤΙΚΟ) .ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΕΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΑΙΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝΜΕΤΣΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ -ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΧΕΠΑ (παιδο-ογκολογικό ) ( 2310 993506 & 2310 993944 )ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ, ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ

kelly alamanou said...

eternal dreamer:
Μηχανισμός προστασίας;
Από τι άραγε;
Εμένα πάλι το φοβάμαι μου κάνει συνώνυμο του ΔΕν ζω.....

Καλή σου εβδομάδα

kelly alamanou said...

Bernardo:

Hi Bernardo and welcome!
Yes india Is beautiful,magic and Differente,a whole planet all alone!

Thanks for visiting this blog

buena semana!

kelly alamanou said...

Spyros vlahos.

Το στέλνω κατ'ευθείαν σε Θεσσαλονικιά Blogger.

Spyros Vlahos said...

Κάποιος ηλίθιος μάλλον παίζει. Ήταν ψέμμα το παιδάκι. Πήγαινε στην
http://blogathinaios.blogspot.com/2008/06/sos_09.html

kelly alamanou said...

Spyros Vlahos:

Ημαρτον Κύριε!!!!

Μ'αυτό βρήκε να παίξει;;;;;;

Σπύρος said...

O φόβος έχει διδακτικό και προστατευτικό χαρακτηρα στην ζωή μας:)

kelly alamanou said...

Lockheart:
Προσωπικά θα ήθελα να ΜΗΝ είχε καμμία θέση στη ζωή μου.
Φοβάμαι=προτατεύομαι=κλείνομαι=υψώνω τείχη=στερούμαι οξυγόνου.

Spyros Vlahos said...

Υποτίθεται ότι σήμερα θα γινόταν μεγάλη συγκέντρωση στο Σύνταγμα επειδή η Κυβέρνηση θα περάσει μέτρα για να φιμώσει τα μπλογκς.
Σου αντιγράφω ένα κείμενο που βρήκα και σε παρακαλώ στείλτο σε όσους ξέρεις.


"Ρε μπλογκερς που ήσασταν σήμερα; Γιατί πήγα στο Σύνταγμα και δεν βρήκα και πολύ κόσμο... Μόνο 7-8 άτομα ήμασταν! Οι υπόλοιποι; Ναι το ξέρω ότι δεν υπήρχε οργάνωση αλλά και πάλι, ψαχτείτε λίγο... Πώς βρεθήκαμε εμείς οι λίγοι; Πού ήσουν ρε Πρέζα; Που ήσουν ρε πρεςς; Που ήσασταν ρε μπλουπερς; Που ήσασταν όλοι εσείς;;; Χαμένοι στο Σύνταγμα;;;
Θέλαμε και ξένα ΜΜΕ να καλύψουν το γεγονός... Μόνο ένας δημοσιογράφος απ' τον ΣΚΑΙ ήταν, αλλά κι αυτός για λίγο μιας και δεν βρήκε πολύ κόσμο... Θέλουμε να πάμε κόντρα και στη κυβέρνηση, τρομάρα μας... Τέλος πάντων... Το πάθημα, μάθημα, για το μέλλον... Γιατί έτσι ανοργάνωτοι, είμαστε βούτυρο στο ψωμί τους... Ας ελπίσουμε να διαψευσθώ. "

Αν μπορούσαμε να παρατήσουμε τη μαλακία με τα μλογκοπαίγνιδα και να χρησιμοποιήσουμε τη δύναμη που έχουμε για να καλυτερέψουμε τη ζωή μας τότε ίσως ντρεπόμουνα λιγότερο.

patsiouri said...

O φόβος είναι υγεία, οι φοβίες είναι φιάσκο!

antzela said...

Όντως... Ήταν πάνω απ'όλα άδικος ο τρόπος που έφυγε.. Αλλά τι να πει κανείς.. Κανόνες της ζωής..

antzela said...

Όσο για το φόβο, δε ξέρω πως αλλά πάντα κάνει διαπραγματεύσεις με το μυαλό.. Και η καρδιά πολλές φορές είναι ανίκανη να τον αντιμετωπήσει.. Πάντως χάνουμε πολλά απ'τη ζωή μας με το να φοβόμαστε..

kelly alamanou said...

patsiouri:
Υγεία ε;

τι να πω... Αλλιώς το βλέπω...

Χάρηκα που σε είδα στα μέρη μου.
Να'σαι καλά

kelly alamanou said...

Antzela:
Οντως χάνουμε πάρα πολλά!
Καμμιά φορά και την ίδια τη ζωή!
Σε φιλώ

Spyros Vlahos said...

Πάρε με τηλέφωνο (εγώ δεν μπορώ να πιάσω γραμμή)