Στα πεταχτά..
-Καλημέρα φιλενάδα!
-Οπα καλώς το μου! Πάμε για καφεδάκι;
-Τώρα τρέχω , νωρίς το απόγευμα μπορείς;
-θα μπορέσω..
Εκανε να φύγει.κοντοστάθηκε,δεν άντεξε..
-Είδα τον Σ
-Ελααα
-Ναι,χθές τηλεφώνησε,βγήκαμε για φαγητό ,να πούμε και δέκα κουβέντες..
-Τις είπατε;
-Ναι και είκοσι και τριάντα μη σου πω..
-Ωραίααα
-θα σου πω για το όλο σκηνικό το απόγευμα,του είπα κάτι που μου άρεσε πολύ πάντως.
-Για λέει..
-Του είπα :Δεν μ'ερωτεύτηκες ποτέ,όχι γιατί δεν υπήρχε έλξη,η δεν σου προέκυπτε(πως ήταν δυνατόν να συνέβαινε κάτι τέτοιο μετά από την ένταση και το πάθος που ζήσαμε;)αλλά γιατί το εμπόδισες να σου συμβεί,δεν άφησες το μπουμπούκι ν'ανθήσει! -οίστρο η φιλενάδα εε;-
-Γιατί άραγε το εμπόδισε;
-Τι να σου πω..φόβος ,ανασφάλεια,αδυναμία να αφεθεί σε κάτι που δεν μπορούσε να ελέγχξει..ξέρω κι'εγω..μπορεί να μην άρεσα και στη μαμά του..-γελάκι- ισως κι'εγώ..θα τα πούμε το απόγευμα..
Αβυσσος η ψυχή του άντρα!
-Μωρέ και Ανάβυσσος,και Σούνιο και Λαγονήσι μη σου πω.. Πάντως χαρά μου.. να.. ο έρωτας μου μοιάζει λιγότερο σημαντικός από το να σε εμπνέει και να σε συγκινεί κάποιος..κι'αυτό μάλλον δεν εμποδίζεται...
-Ξέρεις .. μετά από αυτή τη συνάντηση συνειδητοποίησα,πως συμβιβασμούς για να συνυπάρξω με αλλους ανθρώπους όταν είναι ανάγκη, μπορώ να κάνω ,εκπτώσεις όμως σε ότι με ΕΜΠΝΕΕΙ δεν ΜΠΟΡΩ.
-Και να ήθελες, αυτό απλά, δεν γίνεται.
-Φεύγω τα λέμε πιό έπειτα..
-φιλάκιαα
-τσάγιαα
Την κοίταζα να απομακρύνεται με το κοντό αγορίστικο μαλλάκι της ντυμένη στα γαλάζια..
Χαμογέλασα..''δεν μ'ερωτεύτηκες ποτέ,γιατί το εμπόδισες να σου συμβεί''
''Συμβιβασμούς μπορώ να κάνω... εκπτώσεις σε ότι με εμπνέει όμως οχι..''
Φράσεις που θα μπορούσαν να είχαν ειπωθεί η γραφτεί και από εμένα,σε κάποια γράμματα.....
Κάποιες ανθρώπινες ιστορίες μοιάζουν πολύ κατά βάθος..Σκέφτηκα.
Το απόγευμα η κουβέντα θα είχε ..ζουμί..χε χε-
31 comments:
να σου πω κάτι;
μου έχει συμβεί αυτό....υπήρξε ένα άτομο στην ζωή μου που έπειτα από χρόνια μου είπε οτι είχε απαγορεύσει στον εαυτό του να με ερωτευτεί από φόβο μήπως τα συναισθήματα του, υπερβούν τα όρια του... και εγώ έμεινα να τον κοιτάζω σαν ηλίθια! μου είπε επίσης οτι φοβόταν μήπως δενόταν μαζί μου υπερβολικά και κάποια στιγμή εγώ τον άφηνα!
δεν ξέρω αν τον πίστεψα ποτέ!!! ξέρω μόνο οτι ένιωσα καλά ακούγοντας τα παραπάνω λόγια!
έτσι χωρίς λόγο...
Να ζήσουμε να τους θυμόμαστε!
υγ τους άντρες χωρίς κότσια.
υγ η αδερφή μου για πλάκα τους λέει μακαρίτες.....
kat:κοίτα να δεις!από φόβο μήπως τα συναισθήματα του, υπερβούν τα όρια του..
Ε ναι μένεις και κοιτάς αποσβολωμενος!
Ατιμο πράγμα ο φόβος πάντως.
καλώς την κιόλας!
tsaperdona: xa xa xa
Αντρες χωρίς κότσια ε;
Το πιστεύεις που δεν το είχα ποτέ σκεφτεί με αυτό τον τρόπο...
Το χιούμορ της αδελφής τσακιζει!
καλό σου βράδι!
Ξέρω κι εγώ; τους λυπάμαι τους καημένους..
Ποιος ξέρει από τι ανασφάλειες θα 'χουν περάσει ή τι είδους στραπάτσα θα 'χουν φάει για να φοβούνται να αφεθούν.
Θυμάμαι (στη μακρινή μου νιότη Ροδουλα μουουου), μετά από χωρισμό έντονης τρίχρονης σχέσης, έκανα δυο τρία χρονάκια να ξανααφεθώ. Και δεν μου επέτρεπα να με πλησιάσει πέραν του ορίου ασφαλείας άνθρωπος.
Ομως κάθε άλλο, παρά τα @@@ μου λείπανε.
Απλά, είχα πονέσει τόσο εφιαλτικά πολύ, που δε γούσταρα με τίποτα να το ξαναπεράσω.
Συνήλθα και προχώρησα, εντάξει.
Αλλά τους καταλαβαίνω αυτού του είδους τους ανθρώπους.
Αλλοι (σαν και μένα) προχωράνε κι άλλοι ακόμα δοκιμάζονται.
Αυτά τα ..ολίγα :)
rodoula-kelly πιστευω πως οποιος ερωτευτει πραγματικα δεν τον κραταει τιποτα. παει με χιλια, δινεται, το ζει! αν νιωσει εντονα τον ερωτα η δυναμη απο μεσα του νικα καθε δισταγμο,φοβο,δυσκολια. πολλες φορες εχουμε πιστεψει εμεις οι γυναικες πως καποιος φοβηθηκε την τοση αγαπη και το εβαλε στα ποδια...πλανη μεγιστη! ειναι πως κατι δυνατο φρεναρε, αλλαξε δρομο κι εφυγε. καληνυχτα kelly μου που εισαι μια ροδούλα σαν αυτη στα παραμυθια.
Μαριλένα: εχουν γράψει κι'εσένα πράγματα μέσα σου..
Ναι νομίζω πως κι'εγώ καταλαβαίνω.
Φιλάκιααα
Ρε φιλεναδα γιατι μαs βαζειs δυσκολα ?.Αυτο με την εμπνευση του αλλου με τρομαζει λιγο....
una mama:πω πω τι γλυκά που μου τα είπες! Ξετρελλάθηκα.
''ειναι πως κατι δυνατο φρεναρε, αλλαξε δρομο κι εφυγε.''
Γιατί να φρενάρει το ..τιμημένο;; ε γιατί;;
ΜΟΥΟΥΟΥΤΣ!
habilis:ΕΕΕ γιατί άμα δεν τα μοιραστώ με σας τα δύσκολα με ποιόν θα τα μοιραστώ;
Δεν κατάλαβα τι ακριβώς σε τρομάζει καλέ μου habilis,αν το ξεκαθάριζες λίγο..
καλή σου νύχτα.
μη φρεναρεις το τιμημενο, δεν μπορω δεν μπορω να περιμενω...φιλακια και σε σενα
Ροδούλα μου.....καλημέρα!!
ο έρωτας είναι αμολυμένο σκυλί , δεν έχει τροχοπέδι , δεν τον σταματά τίποτα....ότι και να κάνει ο νους...τουλάχιστον στις μικρές ηλικίες , στις πιο ώριμες ηλικίες ίσως από αυτοπροστασία και από διορατικότητα δεν αφήνεσαι τόσο εύκολα και μπορεί να τον αποφύγεις κιόλας....
Κοίτα μην νομίζεις δεν το έχουν μόνο οι άντρες , αυτό έχει αναπτυχθεί πολύ και στις γυναίκες τα τελευταία χρόνια . Ιδικα όσο μεγαλώνει ένα άτομο μεγαλώνει η ανασφάλεια της συναισθηματική απώλειας του στυλ πχ ''ειμαι 35 - 40 αν χωρισω τελειωσε η ζωη μου'' και τετοια που λένε πολλοι , με αποτέλεσμα να κλειδώνονται μέσα τους και φυσικά αυτό ειναι χειρότερο σαν να κρατάνε μια βόμβα θυμου προς τον εαυτο τους και στο ερωτα που κάποια στιγμη σπάει και τα διαλύει όλα.Να σου πω Ροδούλα! Μην φανώ περίεργο αλλά όλα πρέπει να έχουν το μέτρο τους ακόμα και στον φλογερό έρωτα όταν ξεπεράσεις τα όρια δεν πρεπει να εισαι άναρχος και να ειναι ο εαυτο σους ξεφραγκο αμπέλι. Ακομα και εκει που τα δίνεις όλα πρεπει να παρατηρεις. Αυτο που λενε όλοι ΝΑΙ, σπαστα όλα ΣΥΜΦΩΝΩ αλλα με μετρο και παρατηρηση παντα διοτι μετα γυρνάει μπουμεραγκ.
Μου έχει συμβει στην ζωη μου κοπέλα να σπάσει τα όρια και η αγαπη και ο ερωτας της να φτάσουν στα κόκκινα με αποτέλεσμα να αρχισει ο χορος του Σαλόγγου:ΖΗΛΕΙΑ -ΚΤΗΤΙΚΌΤΗΤΑ ΚΑΙ τα συναφή.Οποτε ναι! να κολυμπήσουμε στα βαθια να περάσουμε τα όρια , αλλά να έχουνε συνήδειση..και να παρατηρούμε. Δηλαδή να μεθύσεις αλλά να ξέρεις που πατας.
ροδούλα.... μόλις πρόσεξα την φωτογραφία με το σκυλάκι...τέλεια....
κάποτε είχα και γω ένα ....το λάτρευα......αγαπημένη η συντροφιά τους...πως το ονόμασες?
Fatale: Αχ αυτή η αυτοπροστασία,κορίτσι μου,πόσα πραγματα μας εμποδίζει να ζήσουμε πόσα πραγματα...
Ο σκυλάκος είναι ο Dylan mou,κάθε μέρα και από μία μα..είναι μικρός βλέπεις(6 μηνών).. θα μάθειΣήμερα για να μάθει να μην τρώει από κάτω(λογω φόβου φόλας)αφήσαμε μπιφτεκι τιγκα στο τσίλι,τα είδε όλα..αλλά για το καλό του..φιλακια.
Lock:O χορός του Ζαλόγγου ε; Ζόρικος χορός, πολύ ζόρικος,και για τους δύο.
Καλά τα λες.. Ερωτευμένος,ξερωτευμένος,άμα αυτοπαρατηρείσαι, έχεις αυτοεπίγνωση,και κυρίως σέβεσαι και αγαπάς τον άλλον,δεν κάνεις τη ζωή δύσκολη ούτε σ'αυτόν ούτε στον εαυτό σου,με ζήλειες κτητικότητες και τα τοιαύτα.
Νομίζω πάλι τι να πω..
Ο ερωτας είναι πανέμορφος όταν είναι έμπευση και πολύ άσχημος όταν είναι αρρώστια.
Σε φιλώ.
έμπνευση ήθελα να γράψω.
Καλά τα λέτε αλλά τα ωραιοποιείτε λίγο παραπάνω και καλά κάνετε γιατί για έρωτα μιλάτε. Αλλά η αλήθεια είναι λίγο πιο ωμή. Όπως λέει και η una mama, όποιος ερωτεύεται δεν τον κρατάει τίποτα.
Είμαστε ανασφαλείς οι άνδρες και η ανασφάλειά μας φτάνει μέχρι σημείου εκμετάλλευσης. «Δεν σε αγαπάω αλλά μέχρι να βρω κάτι καλύτερο μου κάνεις. Γιατί κάνει και μοναξιά έξω και από την άλλη θέλω και δύο ζεστά στήθια να με ξεκουράζουν και να κανακεύουν την επιβεβαίωσή μου». Αυτό εννοεί ο ποιητής αλλά πρέπει να το πει με τρόπο που να μη βραχυκυκλώσει την καλωδίωση της κοπέλας.
Aνέστης:Ωμός μεν ΕΙΛΙΚΡΕΙΝΕΣΤΑΤΟΣ δε!Προσωπικά το εκτιμώ βαθύτατα.
έλα ντε!
αυτός ο συμβιβασμός έχει όρια,
αλλά πιστεύω πως κάπου κόλλησε πριν γράψει η ιστορία το φινάλε της!
Όπως γίνεται με πολλές ιστορίες όμοιες κι ανόμοιες μεταξύ τους.
Καλησπέρα μοναχική καβαλάρισα!
Paranoia:καλώς το μου! ισως το ότι κόλλησε να είναι ακριβώς το φινάλε της ιστορίας, ισως λέω...
Καλά η προσφώνησή σου εγραψε!
φιλακια.
Προσωπικώς δεν έβαζα ποτέ όρια στον έρωτα ούτε στα συναισθήματα ούτε στις (ακραίες για πολλούς) πράξεις μου. Μετά όμως που δυο συνεχόμενες φορές κάποιοι (και δεν χρησιμοποιώ αρσενικό ή θηλυκό πρόσωπο διότι δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ φύλων και οποιαδήποτε τέτοια νύξη είναι σεξισμός και τίποτε παραπάνω) το εκμεταλλεύτηκαν, έχω φτάσει σε ένα σημείο να μην αφήνω τον εαυτό μου να ερωτεύεται και να φοβάμαι πολύ να δοθώ. Επομένως καταλαβαίνω απολύτως αυτόν που δεν άφησε τον εαυτό του να ερωτευτεί. Ίσως να φταίει και ο έτερος διότι στον έρωτα είμαστε 2 (τουλάχιστον) κι όχι μόνοι μας.
"να μην αφήνω τον εαυτό μου να ερωτεύεται"... τι τυχερά άτομα, να μπορούν να προγραμματίζουν τον συναισθηματισμό τους, να είναι τόσο σίγουρα οτι η ζωή είναι μόνο κέρδος και απολαβή και ποτέ ζημιές ή δαπάνες, να μπορούν να κάνουν αφαλιστήρια συμβόλαια οτι όλα θα είναι ασφαλή και ... και;
και χωρίς πάθος; χωρία όλα αυτά που μας κάνουν πονεμένους αλλά πλουσιότερους.
Ζήστε ρε!
Περιπετών: Καλώς τον! χρόνια και ζαμάνια...".έχω φτάσει σε ένα σημείο να μην αφήνω τον εαυτό μου να ερωτεύεται και να φοβάμαι πολύ να δοθώ''
ΑΤΙΜΟ ΠΡΑΓΜΑ Ο ΦΟΒΟΣ καλέ μου περιπετών και όχι μόνο για τον έρωτα,για όλες της εκφάνσεις της ζωής..
Καταλαβαίνω τι λες πάντως. Μα..να, τα βιώματά μας θετικά η αρνητικά είναι αυτά που μας επιτρέπουν να ψηλαφίσουμε τουτο το μυστήριο(και με την καθημερινή και την εκκλησιαστική εννοια) που λέγεται ζωή.
Καλή σου νύχτα.
Ανέστης: Ναι ρε Ανέστη!Ετσι είναι πονεμένους μεν ,πλουσιότερους και σοφότερους δε.
Καληνυχτούδια σου.
το βασικό είναι να μην κάνεις εκπτώσεις σε ό,τι σε εμπνέει
Έχεις μια πρόσκληση στο μπλογκ μου!
καλημέρες
Φαντάζομαι ότι ο καφές ήτο απολαυστικότατος!
Demonia:Nai! Ναι! μπλα μπλα μπλα μπλαααα
ξέρεις τώρα, γυναίκες παιδί μου ΓΥΝΑΙΚΕΣ!
Σε φιλώ.
Paranoia:Απάντησα στο μλπόγκ σου καλό μου. φιλάκιαααα
Post a Comment