Sunday, September 23, 2007

Προς το φως.........


Υπήρξε μία περίοδος στη ζωή της μπλόγκερ,όπου η ζωή, την είχε στήσει γωνία με τη πλάτη στο τοίχο,όπου δεν μπορούσε ούτε το μικρό της δαχτυλακι να κουνήσει από την υπερένταση,και τον εγλωβισμό της σε καταστάσεις,που δεν είχαν ούτε μπρος ούτε πίσω.






Μόνο "σκάσε και βίωνε".






Τα γεγονότα αυτά καθ'αυτά δεν έχουν πλέον σημασία,παρόλα αυτά θα τα αναφέρω επιγραμματικά.






-Η γράφουσα λοιπόν,υπήρχε μέσα σε ένα γάμο,της δικής της απόλυτα συνειδητής επιλογής.






Της προέκυψε εξωσυζυγική σχέση,εξαιρετικής έντασης,και ενός απόλυτου, υπόγειου ανατρεπτικού ταιριάσματος που δεν ήταν σε θέση να διαχειριστεί.






Την ίδια εποχή έφευγε από τη ζωή η μητέρα της με τη οποία είχε ιδιαίτερη και βαθιά αγαπησιάρικη σχέση.-






Μέσα σε αυτό το σκηνικό λοιπόν βρέθηκε ενελώς στερημένη από την οποιαδήποτε δυνατότητα δράσης η αντίδρασης,ακινητοποιήθηκε.






Η εξωτερική αυτή ακινησία,που συνεχίστηκε για καιρό,μετά τη λήξη των γεγονότων που την προκάλεσαν, της επέτρεψε να σκύψει μέσα της να παρατηρήσει με σοβαρότητα,να δει ,να καταλάβει.Μέσα από δρόμους δύσβατους ,και επώδυνες διαδρομές






απέβαλλε φόβους,ωρίμασε,κατανόησε ουσιαστικά τον ανθρώπινο πόνο, έγινε καλύτερος άνθρωπος,αναδύθηκε από μέσα της νοημοσύνη.



Ετσι η μη δράση απενοχοποιήθηκε αποκαλύπτοντας το νοημά της.

Και η δράση απόκτησε άλλη ποιότητα.






Tώρα ξέρει οτι θα πρέπει να ευχαριστεί τη ζωή,και για τα καλά, απλά και όμορφα,και για τα δύσκολα και οδυνηρά, που της έδωσε.










Αυτό το ποστ προέκυψε μετά από καλοπροαίρετη ερώτηση φίλου για προσωπικά μου θέματα ,που στην αρχή πήγα να προσπεράσω χωρίς απάντηση, αλλά δεν το έκανα τελικά.





Απάντησα με ηρεμία και από απόσταση σαν να μιλούσα για την υπόθεση κινηματογραφικής ταινίας.





Κάποιοι από σας ίσως βρουν ένα ενδιαφέρον στα όσα εδώ γράφτηκαν.






18 comments:

Θ. Βοριάς said...

Την καλησπέρα μου!

Μάζεψες με τις χούφτες
την πρώτη ύλη της ποίησης,
αν την πυροδοτήσεις
θα γίνει βόμβα ή πυροτέχνημα;

Πάρε το ρίσκο
κι άναψε το σπίρτο...

Fatale said...

Κέλλυ μου...
ευτυχώς το παρελθόν τελειώνει και η ζωή συνεχίζεται...η ζωή πρώτα σου μοιράζει φάπες και μετά λουλούδια..τώρα κρατάς λουλούδια ε?

φιλιά πολλά ....
άξια θαυμασμού είσαι για όσα πέρασες-άντεξες και όσα μπόρεσες να γράψεις...
την αγάπη μου έχεις...))

Αλεξάνδρα said...

Στο προηγούμενο ποστ ήθελα να προσθέσω ότι είσαι απ τα άτομα - όσο σε έχω καταλάβει - με υψηλό δείκτη... αυτογνωσίας.

Σήμερα το επιβεβαιώνω. Γνωρίζω ότι εμπειρία είναι τα λάθη μας και όταν καταφέρνεις να μάθεις και να γίνεις καλύτερος μέσα απ΄αυτά έχεις κάνει ένα βήμα.

Εσυ ωστόσο έκανες πολλά απότομα και μαζεμένα. Μα βγήκες αλώβητη και πεντακάθαρη και δυνατή και ομορφότερη.

Τώρα ξέρω κατιτίς περισσότερο και σ΄αγαπώ ακόμα πιο πολύ!

Αυτές οι γλυκές εκμυστηρεύσεις, ψίθυροι μεταξύ φίλων...

Φιλιά καληνύχτας!

Anonymous said...

'Κάποιοι από σας ίσως βρουν ένα ενδιαφέρον στα όσα εδώ γράφτηκαν.'

ειναι δυνατον να υπαρχει καποιος που να ΜΗΝ βρει ενδιαφερουσα αυτη την καταθεση ψυχης?
καθε τι μικρο η μεγαλο που συμπληρωνει το παζλ της εικονας ενος ανθρωπου που εχουμε μαθει να αγαπαμε μεσα απο τα γραπτα του και τις σκεψεις του μας δινει την αισθηση πως εχουμε ερθει πιο κοντα...
κελλυ μου ολα στη ζωη γινονται για καποιο λογο και πρεπει να εχουμε υπομονη και θεληση μεχρι να το ανακαλυψουμε κι εμεις οι ιδιοι...

να σαι παντα καλα!

kelly alamanou said...

Vorias:
Μήνυμα ελήφθη!
Ευχαριστώωωω

kelly alamanou said...

Fatale:
Το ότι μπόρεσα να τα γράψω είναι από τα πιό θετικά πράγματα που μου έχουν συμβεί.
Το ότι εσείς τα διαβάσατε και εισπράξατε την αίσθηση που αποπνέουν,είναι θείο δώρο!
Αγαπώ τα λουλούδια.
Και συ έχεις τη δική μου.

kelly alamanou said...

Αλεξάνδρα:
"σ΄αγαπώ ακόμα πιο πολύ!"

Γιατί δεν βλέπω και κάνω λάθη στο πληκτρολόγιο; Θόλωσαν τα μάτια μου μάλλον.......

kelly alamanou said...

una mama:
"το παζλ της εικονας ενος ανθρωπου που εχουμε μαθει να αγαπαμε μεσα απο τα γραπτα του και τις σκεψεις του"

Mε συγκίνησες και ΠΑΛΙ!
ΠΟΛΥ!

leila said...

το ενδιαφερον επι του ποστ για μενα ειναι στο οτι οπως λες :
"Tώρα ξέρει οτι θα πρέπει να ευχαριστεί τη ζωή, και για τα καλά, απλά και όμορφα, και για τα δύσκολα και οδυνηρά, που της έδωσε.."
Η ζωη μας δινει πολλα μαθηματα.. και ολοι μας ειναι καλο να παραδειγματιζομαστε μα και να μαθαινουμε και απο τους αλλους..

Καλη σου μερα.. λιγες ωρες πριν αντικρυζα αυτο που εχεις στο πλαι στο βλογ σου.. και ναι, και χωρις το ουρανιο τοξο, ειναι παντα υπεροχο, οπως το θυμαμαι, και ισως για αυτο περνω συχνα πυκνα και το βλεπω στη φωτογραφια που εχεις βαλει..

kelly alamanou said...

Leila:
Kαλώς το κορίτσι!
Ναι η ζωή δίνει πολλά μαθήματα όντως!
Τις φωτογραφίες με το ουράνιο τόξο ΄που τους έχω κι'εγώ αδυναμία,τις τράβηξα με κινητό φέτος τη ανοιξη.
Είχα πολύ χαρεί με την τύχη μου τότε, που είχα βρεθεί σε αυτό το σημείο, εκείνη τη χρονική στιγμή και μπόρεσα και τις τράβηξα.
Φιλιά.

Σπύρος said...

Aγαπητή Ροδούλα,
Είσαι δυνατός άνθρωπος και με πολύ αγάπη μέσα σου και ξέρω ότι παρατηρείς και ξεπερνάς πράγματα, γεγονότα και καταστάσεις μέσο αντικειμενικού και ιερου απολογισμού.
Ηθελα να σε ρωτήσω κάποια στιγμή, αν συμβένει κάτι αλλα λέω "ασε θα το βγάλει όποτε νιωσει έτοιμη και το θεωρεί σωστό.
Μας τιμά το γεγονός ότι μας μίλησε για ένα κομματι της ζωής σου.

Να εισαι καλα σε αγαπάμε πολύ , είμαστε εδω για οτιδήποτε θελήσεις.

Να περνάς καλα και να προσέχεις και να ξέρεις...

ΕΧΟΥΜΕ ΛΥΣΕΙΣ , ΔΩΣΤΕ ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ :)

Μαριλένα said...

Θαρραλέα μου εσύ :)))

kelly alamanou said...

Lock:
"Ηθελα να σε ρωτήσω κάποια στιγμή, αν συμβένει κάτι"

αυτό το κάτι που αναρωτιέσαι καλέ μου Lock αν συμβαίνει,έχει ήδη συμβεί και κλείσει το κύκλο του.
Μου άφησε αυτογνωσία,και μία ήρεμη ανκούφιση,καθώς δεν έχω πιά τίποτε να αποδείξω σε κανέναν ούτε υπηρετώ την εικόνα που έχουν οι αλλοι για μένα η θα ήθελα εγώ να έχουν.Είμαι όπως είμαι,χωρίς εγωισμούς αλλά ούτε και ενοχές.
Μου άφησε επίσης μία βαθιά ευαισθησία για τον ανθρώπινο πόνο που είναι απέραντος.
Ειμαι καλά και επι της ουσίας.
Η ευαισθησία σου,να το ξέρεις,πως με άγγιξε........
Σ'Ευχαριστώ.

kelly alamanou said...

MΑριλένα:
θααρραλέα;; Λες;
Για στωική μάλλον με έβλεπα...
Φιλί ζεστό καληνύχτας.

ανεστης said...

Που είσαι ρε ψυχή;;;

kelly alamanou said...

Ανεστης:
βρε! βρε! βρε!
Εδώ είμαι για λίγες μέρες ακόμη.......
Εσύ τι μου κάνεις;;;;;;;;;;

ανεστης said...

Πας Βαρανάσι;;;

kelly alamanou said...

ανέστης:
ναι ανέστη μου την άλλη εβδομάδα..........