Τώρα δηλαδή εσύ ποιός είσαι;

Δευτέρα 10.15,στο νέο λιμάνι του νησιού, ζεύγος νεανιζόντων 50άρηδων,περιμένει το δελφίνι που έρχεται απο Παξούς.Περιμένουν κάποιον που ταξιδεύει με αυτό.
Γύρω στις 10.30 το δελφίνι φθάνει πλευρίζει,δένει.
Πλησιάζουν.Ο κύριος βλέπει πρώτος το νεαρό επιβάτη.
-Νάτος. Η κυρία κοιτά,κατευθείαν στην αγγαλιά του νεαρού,χαμογελά,μμμ νόστιμος είναι.
Ο νεαρός κοιτά σαν να ξάχνει κάτι,η κυρία σηκώνει το χέρι και χαιρετά .-Εδώ είμαστε.
Πλησιάζουν κι άλλο χαιρετούνται.
Είναι φοβισμένος λέει ο νεαρός, από το ταξίδι,η κυρία τον χαϊδεύει,να τον πάρω αγγαλίτσα η να περπατήσει καλύτερα,μήπως ξεθαρέψει λίγο, αναρωτιέται..
Ας περπατήσει μάλλον αποφαίνονται οι κύριοι.
Συνομιλούν για λίγο με το νεαρό τον χαιρετούν και προχωρούν προς το αυτοκίνητο.
Ο κύριος οδηγεί,και η κυρία παίρνει αγγαλιά αυτή τη φορά τον μικρό..
Ντύλαν λοιπόν, ρωτάει τον κύριο; ΅Ε.. ναι της απαντά.
Ντύλαν ο δεύτερος λοιπόν.(ο πρώτος΄'έφυγε" από λεϊσμανίαση το περασμένο Φλεβάρη,δυστηχώς η θεραπεία δεν τον έπιασε και ετσι..''έφυγε.'' Δεν θέλω να θυμάμαι.)
Ο Ντύλαν ο δεύτερος,είναι κουταβάκι πέντε μηνών τρίχρωμο(μαύρο,καφέ και λίγο άσπρο)με μαννούλα κόκερ σπάνιελ και μπαμπά..τρέχα γύρευε.
Ο ιδιοκτήτης της μαμμάς δεν μπορούσε να τον κρατήσει,έχει άλλα 4 ,ο χριστιανός.
Και ετσι με προξενητή τον κτηνίατρο, μετακόμισε για άλλες πολιτείες.
Φτάσαμε ,κοντά στο σπίτι. Ο κύριος με το Ντύλαν πάνε για μία μικρή βόλτα στη πλατεία και η κυρία πάει σπίτι και ξαναβγαίνει να τους συναντήσει μαζί με την κοντεσίνα της φωτογραφίας( Λάϊλα,σκυλίτσα ετων 13,που θεωρεί εαυτόν αρχηγό οικογένειας).
Ολοι οι σκύλοι του θεού,όταν μπαίνουν τα αφεντικά στο σπίτι πάνε στη πόρτα κουνούν την ουρά τους,πηδούν ,τέτοια..κανονικά σκυλίσια πράγματα.
Η κυρία της φωτογραφίας ,ανεβαίνει στον καναπέ,και σηκώνει το μπροστινό ποδαράκι ,για να χαιρετήσει,το λαό..που μπήκε σπίτι υποδηλώνοντας ότι ναι δέχεται χάδια!)
Ο Ντύλαν με το που βλέπει τη Λάϊλα,τα κάνει επάνω του ,στη κυριολεξία όμως!
Εκέινη τον πλησιάζει τον μυρίζει, αδιαφορεί,δεν ξέρει ακόμη ότι σε λίγο θα μοιράζεται μαζί του τον καναπέ ΤΗΣ οπότε αδιαφορεί θέλει να συνεχίσει τη πρωϊνή της βόλτα που ήταν σύντομη.
Οι άνθρωποι συνομιλούν για λίγο . Ο Ντύλαν φοβάται ,και η Λάϊλα τους κοιτά με βλέμμα που υπονοεί άντε τελειώνετε γιατί έχουμε και ..δουλειές
Ο κύριος με το μικρό φεύγουν.Οι κυρίες συνεχίζουν το περπάτημα.
Το βράδι,οι άνθρωποι χαϊδεύουν ενναλάξ ο καθένας από ένα σκύλο.
Το μικρό γιατί είναι μικρό και φοβισμένο, και την κοντεσίνα για να της περάσει η ανησυχία για το καινούργιο μέλος της οικογένειας(ποιός είναι αυτός; τι δουλεια έχει σπίτι μας;τώρα δηλαδή εμένα θα με αγαπάτε λιγότερο;)Και τέτοια...
Ημασταν μία ωραία ατμόσφαιρα χθες το βράδι στο σπίτι όσο να πεις..
Καλώς ήρθες μικρούλη Παξινέ!

ΥΓ. Αν έχετε σκύλο και ταξιδέψετε μαζί του ως την Κέρκυρα,πρέπει να ξέρετε ότι στο νησί η λεϊσμανίαση είναι κάτι σαν επιδημία. ΠΡΟΣΟΧΗ λοιπόν, πριν το ταξίδι περάστε από τον κτηνίατρο και ζητήστε του ένα προστατευτικό προϊόν για την περίπτωση.