ΤΟ ΚΡΥΦΤΟ
ΝΥΧΤΕΣ
Καλά,θ'απορροφήσουν κάτι απο την έγνοια σου,η μέρα η κίνηση ,η δουλειά σου οι φίλοι,
και θα μπορέσεις υστερα να πας σε κανένα θέατρο η κέντρον η όπου αλλού.
Ομως όταν τελειώσουν όλα και τα θέατρα και τα κέντρα κλείσουν,
και πουν οι φίλοι καληνύχτα,και πρέπει να γυρίσεις πιά στο σπίτι-τι θα γίνει;
Το ξέρεις πως σκληρή αδυσώπητη σε περιμένει στο κρεββάτι σου η έγνοια.
Θά'σαι μονάχος.
Και τότες θα λογαριστείτε.
Θες η δεν θες θα μπουν κάτω όλα και θα λογαριστείτε.
Θά'σαι μονάχος
Και τότες θα λογαριστείτε.
Θα'σαι μονάχος,κι'ανυπεράσπιστος απ' τα θέατρα και τα κέντρα
κι'απ τη δουλειά σου και τους φίλους.
Σε περιμένει στο κρεββάτι σου η έγνοια
Θάρθει-δε γίνεται.
Είναι τόσο σίγουρη γι'αυτό,και σε περιμένει.
Είναι στο σπίτι και σε περιμένει.
- ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΝΤΗΣ-
.......Δεν μπόρεσα ποτέ να παίξω κρυφτούλι με την έγνοια, με το μέσα μου.
Οχι επειδή δεν το θέλησα,απλά δεν μπορούσα να το κάνω.
Μία εποχή όπου έπρεπε να συνομιλήσω με τον εαυτό μου εφ'όλης της ύλης και επί της ουσίας,εξαφανίστηκα.
Ούτε έξοδοι,ούτε φίλοι, τίποτε.
Η φύση ,το περπάτημα,τα σκυλιά μου ,και κάποια βιβλία.
-Ελαιώνας,vodka,νικοτίνη και θάλασσα.
Ο ήλιος.
Ο σκύλος.
Το φως.-
(Εγραφα τότε.)
Επειτα, είδα, κατάλαβα,ανοίχτηκα.
Ολα πήραν το δρόμο τους..
Το μέσα και το έξω σε επικοινωνία και αλληλεπίδραση πιά.
Καλημέρες!!!
12 comments:
Πρέπει να είμαστε έτοιμη να αντιμετωπίσουμε τον εαυτο μας κάθε στιγμή και να κάνουμε τον ανάλογο απολογισμό αμερόληπτα! για να βοηθηθούμε! Την έγνοια δεν μπορείς να την αποβάλεις απο την μία σε βοηθα κάποιες φορές απο την άλλη αν σου γίνει κάτι σαν ενδογενή ανγχος αυτοσκοπός τότε δεν θα είναι υπερ σου. Ωραιο κειμενάκι Ροδούλα, Την καλημέρα μου!
Kαλημέρα παλληκάρι μου
Κοίτα.. δεν πολυσυμπαθώ τα πρέπει,ο καθένας κάνει ότι μπορεί όπως μπορεί,για να τα βρει με τον εαυτό του.
Είναι σίγουρο πάντως οτι ένας ανθρωπος με γαλήνη στη ψυχή του είναι και πολύ πιό θετικός με τους συνανθρώπους του.
Αμα δεν τα πας καλά με τον εαυτό σου και είσαι γεμάτος τοξικά συναισθήματα,μοιραία τα μεταφέρεις και στους άλλους.
Αυτό παρατήρησα κοιτώντας γύρω....
Φιλενάδα καλημέρα ....
δεν χρειάζεται να παίζουμε κρυφτό με κανέναν , πόσο μάλλον με τον εαυτούλη μας..!!!
Κρατώ το φως, ήλιος ... και μια καλή αποτοξίνωση να φύγόυν όλα τα τοξικά συναισθήματα και προχωράμε καθαρά....
''Το μέσα και το έξω σε επικοινωνία και αλληλεπίδραση πιά''
αυτο κραταω, δεν ειναι ομορφο οταν συμβαινει ?
καλη σου μερα!
καλημερα rodoula-kelly! σε δυσκολες στιγμες η βαβουρα και η πολυκοσμια δεν βοηθαει...ουτε ομως το να κατσεις κλεισμενος στους 4 τοιχους. το εσω-εξω οδοιπορικο σου με παρεα τη φυση και τα σκυλια σου ηταν πολυ σοφη κινηση! ελαιωνας εε? και η κερκυρα εχει πολλους. στο φως η ελια παιρνει ενα ασημι χρωμα που λαμπυριζει κιολας οταν της κουναει τα φυλλα το αερακι...τα φιλια μου
και η νύχτα μια καλή παρέα είναι...
Ο φόβος του εαυτού μας. Ο χειρότερος φόβος. Πως να ξεφύγεις;
Απ΄την άλλη τι είμαστε χωρίς εαυτόν;
Έγνοιες. Τις βάλαμε στις ζωές μας... (ας προσέχαμε)
Σκύλος: ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου.
Νύχτα: ατέλειωτη όταν φοβάσαι, μικρή όταν είσαι ερωτευμένος...
Ημέρα: μια νέα ευκαιρία, μια λευκή σελίδα μόλις γύρισε...
Μπρος! πάρε τις μπογιές και ζωγράφισε...
Fatale: Τα καλύτερα κράτησες!
Ναι χωρίς τοξικά να προχωράμε...
Αvra:Ω! ναι είναι! Οταν συμβαίνει....
¨
Una mama: O κερκυραϊκός ελαιώνας είναι πανέμορφος,όπως το λες.
Οσο για τη σοφή κίνηση,... τότε εγινε αυθόρμητα χωρίς σκέψη..και ναι εκτων υστέρων αποδείχτηκε η καλύτερη.
Σπύρος:Κάποιες φορές Σπύρο μου,Ισχύει αυτό που έλεγε ο μακαρίτης ο Φλωράκης: Οι νύχτες είναι γκαστρωμένες!
Adiple:Πόσο όμορφα μίλησες για όλα!
να ζωγραφίσω ναι ! νοερά γιατί κατά τα άλλα είμαι Το άσχετο και αδέξιο πλάσμα στη ζωγραφική.
Φιλιά και Καληνυχτούδια φιλαράκια
Ονειρα γλυκά και χαλαράααα!
Οι άτιμες οι έγνοιες.
Ξέρουν το παιχνίδι τους. Μπαίνουν στο μυαλό μας,ή γεννιούνται στο μυαλό μας, πετάνε γύρω μας, μας βγάζουν τη γλώσσα, μας κουμαντάρουν όπως θέλουν τις περισσότερες φορές.
Διαφορετικά δεν θα τις είχαμε πετάξει από το παράθυρο;
Μου άρεσε το κείμενο, αν και μου θύμισε μια εποχή που δεν ήθελα να μπαίνω στο σπίτι μου.
AMO:Nai είναι άτιμες όπως το λες,αυτό το τελευταίο ''είναι στο σπίτι και σε περιμένει''
Το βρήκα φοβερό.Καταλαβαίνω που δεν 'ηθελες να μπαίνεις σπίτι σου
καταλαβαίνω.. ήταν εκεί και σε περίμενε..ε;
Θέλει κουράγιο για να κλειστείς μέσα και να λογαριαστείς με τον εαυτό σου...Εγώ αυτόν τον καιρό πνίγομαι,μόνο έξω θέλω να είμαι :-/
Να κάνεις αυτό ακριβώς που τραβάει η ψυχούλα μου καλή μου όλα στην ώρα τους!
φιλάκια.
Post a Comment